Buitenstebinnen

Donderdag 21 februari 2008.
Na het werk snel naar huis (half uurtje fietsen, buiten is het droog), snel omkleden, iets eten en energiedrankje (het is nog droog), licht op de fiets monteren, niks vergeten? Helm op, lift naar beneden en starten maar (donkere wolken, maar nog steeds droog). Ik fiets richting de Algerabrug en neem het fietspad richting Schoonhoven met een pittig windje in de rug, straks tegen de wind in terug kan ik mooi m'n interval (3 x 8 min. D3 met 8 min. herstel) doen. Het is nog steeds droog, maar volgens mij voel ik een druppel want zweten doe ik nog niet. Ik had gedacht dat er verlichting langs deze weg was, maar dat blijkt dus niet zo te zijn, ik ga door maar begin langzaam spijt te krijgen van de gekozen route. Even verder is het fietspad opgebroken, wel sodeju, dat is onverwacht, ik sla linksaf het fietspad op richting Ouderkerk a/d IJssel. Aan het eind keer ik om en rij dezelfde weg terug, nu met de wind tegen. Potverdikkie, het begint te regenen! Ik bedenk me dat ik niet moet zeuren, maar fietsen, en in de nu toch wel flinke regen duw ik mijn hartslag door de wind naar 162 slagen en weet dit goed vast te houden. De 3 intervals gaan eigenlijk prima ondanks de omstandigheden, maar ik besluit wel om hierna gelijk richting huis te rijden en om op de hometrainer uit te rijden, het wordt me te donker, te nat en te glad hier buiten.
Tien minuten later zit ik in een warme, droge huiskamer, met een vormeloze berg natte fietskleren in de hal, op mijn hometrainer. De 4o minuten duren deze keer veel korter en dat zelfs zonder tv. Een beetje chaotische training, heeft u het kunnen volgen? Ik moest ook de nodige moeite doen. Zo, en nu nog even die vuile zooi wassen, zo blijven we lekker bezig.