Terug na 18 jaar

Vannacht geslapen als een baby en de vallende sterren heb ik even overgeslagen (misschien vanavond). Daarna lekker ontbijten in het ochtendzonnetje met zeldzaam lekkere pain au raisins. Weet niet wat de plaatselijke bakker ermee heeft gedaan maar ze waren super!

De rest van de ochtend een beetje rond en in de camper gerommeld en lekker in het zonnetje gezeten. Een beetje de witte gedeelten (niet allemaal, haha) een kleurtje geven. Ik sta hier al bekend als "Duo Penotti", de mensen zijn waarschijnlijk geen wielrenners gewend! :-)

Om even voor half 1 stapte ik op de fiets voor de eerste rit. De route zat in mijn hoofd en alle D-wegen en plaatsnamen waren opgeslagen in de grijze massa. Na 2 km "warming-up" oftewel afdalen vanaf de camping naar het dorp kon ik al gelijk beginnen met klimmen. Niet steil hoor, een procentje of 5, dus het was toch een soort van warm trappen. Na 10km was ik boven na een stuk door het bos met een prachtige asfaltweg en zo stil dat je een speld (als die er was geweest) kon horen vallen. Veel roofvogels onderweg gezien en op een gegeven moment ben ik maar gestopt met tellen. Met het tellen van de hagedisjes die voor m'n wielen wegschoten was ik al veel eerder gestopt, zoveel waren het er!

 

                                           Dit is MIJN col!!                     Nou ja, BIJNA dan toch??

De eerste klim eindigde op de Col de Serière en in de afdaling was daar al de volgende de Col de St.Colombe. Die kreeg ik zomaar even gratis en voor niks! In St.Pons de Thomiéres was de afdaling afgelopen en stopte ik even voor het naar binnen werken van 2 broodjes. Even wat energie voor de beklimming van de Col de Cabarétou. Geen lullig ding merkte ik al gauw en de harde wind zorgde voor een paar extra procentjes. Na 11km klimmen draaide ik de laatste bocht door voor het laatste stuk van ongeveer 100 meter en stond gelijk geparkeerd. Niet dat m'n benen niet meer wilden maar op de top blies een stormwindje recht in m'n gezicht. Snel even wat foto's gemaakt en daarna rap weer verder want de wind was niet alleen hard maar ook dubbelfrisss!

Ook precies 11km was het afdalen naar Salvetat-sur-Agout. Daar had ik al eens eerder gestaan op de camping. Kan me niet zoveel meer van die vakantie herinneren maar wel dat het in september was, met koud regenachtig weer en dat we als enige met auto en klein tentje op de camping stonden. Ook kan ik me nog herinneren dat ik daar een kleine donatie heb gedaan. Na het bezoek aan Carcassonne en het eten van een zeer stevige cassoulet protesteerden mijn maag en darmen zo hevig dat ik die avond (of nacht) het grasveld gratis heb bemest! Maar goed, die "misdaad" is al lang verjaard want dat is al weer heeeeel lang geleden (zo'n 18 jaar schat ik).

Terug richting Albine ging het vooral door minder goede binnenwegen, waar de plaatselijke bewoners het asfalteren als hobby beoefenen. Slechte stukken met veel grind en af en toe nog plakkende teer. Het was slalommen geblazen om de slechtste stukken heen. Ondanks dat toch een prachtige route en na ruim 4 uur en 112km fietsen (met 2065 hoogtemeters) was ik weer terug.

Ik voelde de beentjes wel want het eerste ritje na zo'n lange reis was eigenlijk iets langer en zwaarder dan gepland maar dat mag de pret niet drukken. Het was de moeite waard geweest.
Op naar de volgende!