Bigger than BIG

Vandaag stond er weer een BIG-tocht op het programma. De Mont St.Baudille moest er aan gaan geloven. Startplaats : Le Bousquet. Inschrijfgeld : 1 baguette en 4 pains au raisins.
Op weg naar het vertrekpunt dus even een stop bij de boulangerie en met nog warm brood onder m'n arm had ik na ruim een uur rijden mijn 1e taak van de dag, als bezorgbakker, volbracht.
Na de gebruikelijke en noodzakelijke bak koffie was het tijd om op de fiets te stappen. Met toch wel ietwat stramme benen want de restanten van de kilo- en hoogtemeters van de afgelopen dagen waren duidelijk nog aanwezig in de spieren. En als je dan al na een kilometer of 5 de Col de Baraque de Bral om je oren krijgt geslagen dan valt dat niet echt mee. Dat de zon al niet gelijk meedogenloos door de gaten in onze helmen probeerde te branden was dan weer een meevalller. Een restantje bewolking filterde de ergste hitte en zorgde ervoor dat het asfalt niet gelijk een bakplaat werd.
Op het hoogste punt bij het bord even wat foto's gemaakt voor het nageslacht al zullen de woorden : "Kijk hier stond opa met zijn fiets bovenop een berg van 600 meter" waarschijnlijk nooit door mij uitgesproken worden. De 1e beklimming van de dag zat erop al was deze om onverklaarbare redenen niet groot genoeg om "BIG" genoemd te mogen worden.
De inspanningen werden zoals gewoonlijk beloond met een mooie afdaling over een brede asfaltweg en met de neus op het stuur vlogen we Lodève binnen. Het enige jammere van afdalen is dat het altijd veeeeels te snel voorbij is!
Bij Soubes, een klein plaatsje verderop, ging het dan echt beginnen. Op naar de Mont St.Baudille, een puist van ruim 800 meter hoog aan het eind van een doodlopende weg. Wederom geen echt moeilijke klim maar wel weer lang, ruim 22km, en mooi. Als je zo naar de route kijkt en je gaat van tevoren een beetje rekenen dan kom je op een gemiddeld stijgingspercentage uit van nog geen 4% geloof ik. Een eitje denk je dan. Alleen als niemand je vertelt of je nergens kunt lezen dat de laatste kilometer constant met 13-14% omhoog gaat dan blijkt het in werkelijkheid een struisvogelei te zijn! Het was dus zwoegen het laatste stuk maar we werden beloond met een magnifiek uitzicht wat werd toegelicht met een heus "table d'orientation". Een soort van uitleg wat je nou eigenlijk in de verte allemaal ziet.
Een paar verdwaalde toeristen werden voorzichtig maar overduidelijk weggekeken want Amber had de ruimte nodig. Bovenop het plateau geklommen wilde ze nog beter uitzicht! Zonder fiets, met fiets, in allerlei standjes werden er foto's gemaakt om duidelijk te maken dat de BIG weer geclaimd was!
Hoe ik me heb laten overhalen om óók op dat plateau te klimmen en notabene met een damesfiets voor me op de foto te gaan is me een raadsel.
Uitgefotografeerd gingen we weer terug richting Lodève, eindpunt van een lange afdaling en beginpunt van de laatste klim van de dag.
De Col de Baraque de Bral was eerder die dag nog aardig voor ons geweest maar nu leek hij uit te zijn  op wraak. De hitte dwarrelde omhoog van het zwarte asfalt en maakte het nog extra zwaar bovenop de 8 of 9% die ons werden voorgeschoteld. Nee hoor, volgens het lijstje geen BIG maar voor mijn gevoel was hij bigger than BIG! Hij viel me in ieder geval zwaar tegen en ik was blij dat ik, nog net niet gesmolten, boven was! Nog even teruggereden naar Amber om te checken of ze niet was opgeslokt door het smeltende teer maar dat bleek gelukkig mee te vallen. Samen het laatste stukje omhoog gereden waar we gaar gekookt en klaar om opgediend te worden arriveerden.
Er restte ons nog 1 laatste afdaling waar we op de heenweg grote plannen mee hadden. Snelheidsrecords e.d. zouden gaan sneuvelen, de weg scheen er geschikt voor te zijn. Vermoeidheid, gebrek aan steilte en tegenwind stonden het in de weg dus toch maar ontspannen naar beneden. Ook lekker!
Na 90km waren we weer terug. Redelijk afgeserveerd na een paar inspannende fietsdagen en nu dus tijd om wat rustiger aan te doen richting zondag. Dan mag het weer, alles uit de kast, volle bak. Vlammen bij de Laurent Jalabert. Nu was het voornamelijk brandje blussen en een duik in het zwembad deed z'n werk. Een echte cooling down na toch weer een mooie fietsdag!