En route

Met pijn in het hart liet ik het warme, warme zuiden vanochtend achter me en vertrok met de camper richting de noordelijke helft van dit heerlijke land. Geen nachtelijke vertrektijden hoor zoals op de heenreis maar gewoon eerst relaxt opstaan, naar de boulangerie slenteren, lekker ontbijtje in het ochtendzonnetje en daarna op het gemak de luifel indraaien, tafel en stoel erin en wegrijden. Kijk dat is nou het voordeel van een camper!
Om even voor 10-en reed ik weg op zoek naar de snelweg die ik "old school" zo had gevonden. Het plan was om ergens tussen Dijon en Nancy neer te strijken voor een overnachting. Door het gebrek aan www-mogelijkheden had ik uiteraard niet kunnen zoeken naar een geschikte plaats. Maar daar kwam het backup-team van Ton om de hoek kijken! In Bousquet stonden minimaal 4 computers c.q. laptops en evenveel personen warm te draaien om aan de zoekopdracht te beginnen. Met het ontbijt nog amper doorgeslikt zaten zij achter het toetsenbord in opperste concentratie. De voorwaarden (o.a. Wifi!) werden door mij doorgegeven en het team ging aan de slag!
Ondertussen zette ik de camper op de cruise control en stopte een heerlijk muziekje in de cd-speler. Een lekker koel drankje binnen handbereik en ondertussen rustig het mooie landschap bestuderend wat aan mij voorbijtrok.
In Bousquet liet iedereen zijn koffie onderhand bijna koud worden in de race om als eerste een geschikte camping voor Ton te vinden. Die race werd uiteindelijk gewonnen door Amber's moeder die dan ook binnenkort een mooie prijs tegemoet kan zien! Dat er een prijs aan vast zat had ik vantevoren verteld toch? Oh, vergeten. :-)
Een uurtje in de file voor Lyon zorgde ondertussen voor wat oponthoud maar uiteindelijk kwam ik toch op de plaats van bestemming : Camping le Barbois in Villers-les-Nancy.
Ik weet niet of ook de rest van de Nederlandse vakantiegangers contact hebben gehad met het team in Bousquet maar er stond in ieder geval een rij van hier tot Saint Juttemis te wachten voor de receptie. En ja hoor, allemaal voor 1 nachie! Het duurde ruim een uur (!) voordat ik mijn plaats kreeg toegewezen maar dan heb je ook wat. Wifi in en om de camper dus ik kon mij eindelijk weer digitaal uitleven. Heeerrrrrrlijk!
Morgenochtend vroeg hier even een een klein rondje fietsen en daarna richting La Roche in België. De Claude Criquielion ligt op me te wachten. Le Grand Finale de vacance!