Veenendaal-Veenendaal deel 2

Hoezo voetbal volkssport nummer 1? Het leek of heel Nederland vandaag op de racefiets was gaan zitten! Het clubgebouw van de Axa-Valleirenners puilde redelijk uit bij het inschrijven voor V-V (ruim 1850 deelnemers!) en de penningmeester heeft waarschijnlijk de rest van de dag met een grote glimlach op z'n gezicht in het zonnetje gezeten. Op Zitvlees.nl kan je een fotootje zien van de drukte (Johan en Marieke, ik had nog gehoopt jullie misschien de hand te kunnen schudden, het was het verhaal van de speld en de hooiberg, misschien een volgende keer).
De extra rustdag van afgelopen week wierp vandaag zijn vruchten af, het ging erg lekker op de verschillende klimmetjes en ik voelde me weer als "herboren", luisteren naar je lichaam (het thema van deze dag?) is vaak belangrijker dan je trainingsschema. Na achtereenvolgens de Amerongense Berg (die kwam wel heel snel!), Defensieweg en Paardenveld werd het filerijden op de Grebbedijk, maar wel gezellig in zo'n grote groep, beetje ouwehoeren met het windje in de rug.
Maar het gezellig kletsen was al weer snel voorbij want na de Wageningse Berg volgden de klinkertjes van de Italiaanse Weg, zonder kunstgebit altijd een leuke klim. Vervolgens ging het richting de Emmapyramide en de Posbank. Hier had blijkbaar iedereen met elkaar afgesproken want de drukte bereikte hier letterlijk en figuurlijk een hoogtepunt. Nu was het wel zo dat er verschillende toertochten hier elkaar kruisten, dus even opletten op de blauwe Axa-bordjes met de oranje punt. Inmiddels had ik het groepje waar ik het laatste half uur in had rondgedraaid in de klim van de Posbank achter me gelaten (jaja, de benen waren echt goed) en na het uitzichtspunt was ik zelfs helemaal alleen. Mooi tijd om even wat te eten (mijn favoriete fietsvoedsel: pannekoeken.....nee, pannenkoeken) en te drinken en de gashendel tijdelijk wat terug te draaien.
Via De Steeg ging het weer de Veluwe op en via een lang hobbelig fietspad door de (kale) heidevelden ging het richting Schaarsbergen. Net voor Oosterbeek miste ik een pijl, nou nee, ik miste 'm niet, hij hing er niet! Dus Ton reed lekker rechtdoor terwijl hij linksaf had moeten slaan. Na 10 min. begon ik toch wat te twijfelen omdat ik geen pijlen meer zag, ik keek om en zag in de verte een groepje wielrenners volgen dus ik besloot het nog even aan te zien en gewoon rechtdoor te rijden. Bij de zoveelste wegwijzer van de ANWB bemerkte ik dat ik toch wel erg dicht bij Ede in de buurt aan het komen was en met pas 95 km op de teller leek me dat toch niet goed en ik besloot terug te rijden. Na de routebeschrijving even snel te hebben gelezen wist ik waar het fout was gegaan en na een omweg van ± 14 km sloeg ik kort daarna wel de goede weg in richting Oosterbeek. De wind was inmiddels flink aangewakkerd en na eerst nog even de Holleweg te hebben beklommen bij Doorwerth (waar het kasteel mij nu wel opviel, op de heenweg had ik 'm gemist) haalde ik net voor de Wageningse berg een groepje in wat in de afdaling natuurlijk gelijk in mijn wiel ging zitten. Met deze aanhangwagen ging in voor de 2e maal de Grebbedijk op richting Rhenen. Het waaide flink maar ik kon de snelheid toch nog op 30km/uur houden terwijl bij mijn volgers niemand de moeite nam om ook even de kop in de wind te steken. Een aantal keren heb ik omgekeken of er nog vrijwilligers waren maar het bleken allemaal plakkers te zijn. Ik dacht bij mezelf : "ik zal jullie eens even een poepie laten ruiken" en omdat de benen nog goed waren ben ik vol de Grebbeberg op gegaan en in no time was ik ze kwijt.
Na nog een keer de Defensieweg ging het richting de "finish" in Veenendaal. Na 149 km (inclusief het verkeerd rijden) en 4 uur en 55 minuten arriveerde ik weer bij het clubhuis, een mooie rit met een mooi gemiddelde van 30,3. Tevreden ging ik op zoek naar m'n auto want waar had ik die ook al weer neergezet? Gelukkig vond ik 'm al snel en na een korte verkleedpartij vertrok ik moe maar voldaan richting huis.

P.S.
Onderweg besloot ik gelijk door te rijden naar m'n fietsspecialist omdat er nog steeds "ergens" een vervelende tik in de fiets zit. Bij Pro Fietsen in Rotterdam hebben we de fiets nogmaals onder de loep genomen en kwamen we tot de conclusie dat het óf de trapas is óf het frame zelf. Als het probleem in het frame blijkt te zitten dan baal ik echt want waarschijnlijk is daar geen oplossing voor. Afwachten maar, bericht volgt eind van de week.