Nat, natter, natst (en weer droog)

Eerst maar eens even de statistieken van vandaag:
afstand 63 km
tijd 1 uur 56 min.
gem.hartslag 130
De energie van dinsdag was nog niet weg en ook vandaag ging het weer erg lekker. Hoewel de weersvoorspellingen voor de avond niet zo best waren was ik vastbesloten om te gaan fietsen, want ik wil geen mooi-weer-rijder worden. Voor je het weet blijf je bij elk wolkje binnen zitten! En met de donkere luchten al in aantocht besloot ik toch in korte broek te gaan want je moet maar zo denken: wat je niet aan hebt kan niet nat worden ook!
De weg was nog niet nat en ik besloot om eerst voor de wind te gaan zodat ik een zo groot mogelijke afstand droog zou afleggen. Het ging dus eerst richting Schoonhoven over de Lekdijk en met een windkracht 5 in de rug kon ik zonder problemen de snelheid tussen de 36 en 40 in het uur houden, terwijl mijn hartslag netjes in de D1-zone bleef (zo rond de 135). Bij Schoonhoven ging ik linksaf en volgende het riviertje de Vlist richting Haastrecht. De eerste spetters begonnen te vallen na ongeveer 40 km fietsen en 10 min. later brak de "hel" los. Ik moest me nu serieus door de felle windvlagen heenwerken en de weergoden hadden besloten om de kraan nu maar helemaal open te draaien. Binnen 5 minuten sopte ik in m'n schoenen en was de weg veranderd in een omgekeerde douche. Ik was inmiddels op de IJsseldijk richting Krimpen a/d IJssel beland (waarbij het onderscheid tussen weg en rivier moeilijk te zien was) waar de voorbij razende auto's nu ook het water van de zijkant op mij lieten neerkomen. Het is duidelijk dat dit geen ideale omstandigheden waren voor een fietstochtje maar wonderwel bleef de spirit er goed in en zakte het tempo maar nauwelijks. Ik begon het bijna lekker te vinden deze geseling van de natuur!
Zo'n 5 kilometer voor de Algerabrug was het ergste voorbij en begon het zelfs weer wat droog te worden, zodat ik in het laatste stuk naar huis nog wat kon droogwaaien.
Een lekkere D1-training, wat aan de vochtige kant, maar ik heb het geen moment koud gehad en als je eenmaal weer onder de warme douche bent geweest ben je dan toch weer blij dat je bent gegaan.
Goed, het gemiddelde lag uiteindelijk op 32,6 km/uur en ik begin me toch af te vragen waar al die energie ineens vandaan komt. De trainingen beginnen duidelijk hun vruchten af te werpen en ik hoop dat dat tot de Marmotte doorzet, dan staan er nog leuke dingen te wachten. De conditie is in ieder geval prima op dit moment, wat gisteren ook duidelijk bevestigd werd door mijn hartslag in rust. Toen ik mijn fietscomputertje aan het instellen was registreerde die een hartfrequentie van 40! (nee, hij is niet kapot, het is een nieuw exemplaar, uiteraard bedoel ik hier het computertje).
Al met al mooie rapportcijfers voor een man "van middelbare leeftijd".

Het komend weekeind gaan we eens even verkassen naar Zuid-Limburg. Tijd voor wat serieuzer klimwerk. Zaterdag rij ik een eigen rondje door de Limburgse heuvels van zo'n 100km, dan 1 overnachting in Hotel "de Oude Molen" in Schin op Geul en dan ga ik zondag van start in de 26e editie van Klimmen-Banneux-Klimmen over een afstand van 130km. Een goede generale voor de Shimano Fiets Challenge die een week later op het menu staat.
Dan moet ik het normaal gesproken makkelijk redden om zondagavond op tijd thuis te zijn voor de finale van de KNVB-beker tussen Feyenoord en Roda JC.
Dat wordt weer een druk weekendje, hopelijk heb ik zondagavond nog tijd en puf over om een verslagje te schrijven. Tot lezens!