Een rit met 2 gezichten

Bij het opstaan snel een blik naar buiten geworpen. De moed zakte gelijk weer in de fietsschoenen. Regen, voor de zoveelste keer. Snel even op de buienradar gekeken en daar werd ik ook niet direct vrolijk van. Terug naar bed was een optie, maar ik koos voor een relaxed ontbijt. Om 10.00 uur besloot ik van de nood een deugd te maken en klom op de hometrainer, dan maar 2 uurtjes binnen zweten. Terwijl ik mij weer op de Tacx voor de tv genesteld had viel het mij gedurende het fietsen af en toe op dat het in mijn linkerooghoek steeds lichter werd. Het leek er warempel op dat de zon het ging winnen van de regen. En terwijl ik inmiddels kletsnat van het zweet was, werd het buiten droog en kwam de zon door. "Dat zal mij toch niet gebeuren", mompelde ik tegen mezelf, "dat het straks de hele middag goed weer is en dat ik dan alleen maar 2 uurtjes op de rollen heb gezeten!" "Ik dacht het niet hè!"
De keus was snel gemaakt. Omkleden en naar buiten! Ik verorberde snel nog 2 krentenmikken, vulde de 2 bidons nogmaals en ging de deur uit.
Na een tijdelijke onderbreking van zo'n 20 minuten zat m'n hartslag weer snel op het juiste niveau en genoot ik van de frisse lucht en de zon die steeds meer tevoorschijn kwam. Werd het toch nog gezellig!
De wind was noordwest en toen ik die kant op keek werd mijn humeur nog beter, bewolking, dat wel, maar veel blauwe plekken en voor de komende uren zag het er veelbelovend uit. Ik had snel een route uitgekozen zodat ik het laatste uur wind mee zou hebben en ging het dus eerst noordwaarts richting Zevenhuizen, Moerkapelle en Hazerswoude. Daarna dwars door het mooie polderlandschap over de Mattenkade, de Doespolderkade en vervolgens linksaf de Ruigekade op richting Leiderdorp. Na een stukje Leiderdorp/Leiden ging het daarna over het fietspad langs de Vliet via Voorschoten en via het recreatiegebied de Vlietlanden naar Leidschendam. Ik sloeg linksaf en ging de snelweg onderdoor.
Ondertussen begon ik het aardig warm te krijgen want de zon deed echt z'n best om toch nog een beetje lentegevoel te creëren. Ongelofelijk eigenlijk, gezien de weersvoorspellingen, ik reed nu al 2 uur in de zon en slechts veel verder het binnenland in pakten de wolken zich samen tot donkere dreigende massa's. Daar hadden de fietsers zo te zien minder geluk.
Inmiddels was Nootdorp aan mij voorbijgetrokken en kwam de Delftse hout in zicht, een mooi stukje natuur ingeklemd tussen de voortschrijdende nieuwbouw van de omliggende dorpen. Daarna ging het via Delfgauw naar de Ackerdijkse Plassen en sloeg ik bij Oude Leede rechtsaf en kwam Rotterdam weer in zicht.
En als je Rotterdam zegt dan is Capelle niet ver meer, want in de loop der jaren is dat allemaal aan elkaar gegroeid. Het laatste uur deed 1 wolk nog een beetje lullig en gooide nog een vrachtje hagel op m'n helm, maar dat kon de pret al lang niet meer drukken. Precies 100 km had ik nog aan de "warming-up" vastgeplakt en al met al had ik vandaag dus 5 uur en 17 minuten op de fiets gezeten en een totaalafstand van 155 km afgelegd. Met een blij gevoel dat ik mijn twijfel had overwonnen (want die was er eerlijk gezegd wel geweest) stapte ik voldaan van de fiets. Een uurtje later en na een heerlijke warme douche kwam de regen buiten weer met bakken naar beneden. Hoezo timing?