De eerste van het jaar

Na een weekje op de hometrainer was het lekker om weer eens buiten te fietsen en de voorspellingen waren gunstig voor de zaterdag dus kon ik eindelijk m’n eerste georganiseerde toertocht gaan rijden. De “Grebbelinie Toertocht” ging van start vanuit Leusden en met 150 km in de planning betekende dat vroeg opstaan, 6.00 uur ging de wekker, 7.00 uur in de auto en 8.00 uur in het zadel (ook een nieuw zadel net als op de mountainbike). De zon scheen, het waaide wel flink, maar in het begin de wind schuin in de rug dus de snelheid ging al snel aardig omhoog. Het was inmiddels ook al weer een tijdje geleden dat ik in het zog van een groepje mee kon peddelen (m’n trainingen rij ik voor bijna 100% alleen) dus dat was lekker, maar dan zal je net zien dat bij het eerste klimmetje de hele groep uit m’n wiel waait. Ik heb ze niet meer teruggezien. Dus op zoek naar de volgende groep.
Trouwens, deze keer geen uitgebreide routebeschrijving want ik weet niet helemaal meer hoe de route precies ging, wel veel bekende stukken gereden en klimmetjes gehad, maar als ik de route niet zelf heb bepaald, blijft ‘ie niet zo makkelijk hangen op “de harde schijf”. Bijgaand het (niet zo duidelijke kaartje) van de route, van de website van de Trim & Toerclub Leusden. Het geeft een aardig idee van de route.
De volgende groep waar ik in terecht kwam was er een van de reeds genoemde toerclub zelf. Het was ergens na de zandafgraving bij Maarn, op de Maarnse Grindweg geloof ik, en ook nu was ik niet lang in gezelschap. Een lekke band in de groep deed “en masse” de remmen piepen en ik was weer alleen. Op de Maarsbergse weg lachte het geluk mij toe, geen groep dit keer, maar een renner in het blauw die mij het komende uur gezelschap zou houden. Het ging lekker kop over kop en de snelheid zat er goed in vooral omdat we na Leersum en het klimmetje van de Scherpenzeelseweg richting Renswoude gingen en de wind in de rug hadden. Na de eerste controlepost was ik weer solo en kort daarna ging het routetechnisch helemaal fout. Op een of andere manier heb ik de splitsing gemist waarbij de 150 km route naar links ging richting Bennekom en dus kwam ik terecht op de route van de 110 km die richting Veenendaal ging. Om een lang verhaal kort te maken: onwetend van mijn fout volgde ik de pijlen die mij over de Amerongense Berg brachten tot in Leersum. Ik had al zo m’n twijfels en een aantal stilstaande renners met vragende blikken in hun ogen bevestigden die meteen, ik zat goed fout. Ik besloot, uiteraard, terug te gaan (ik had pas 75 km op de teller) naar het punt bij Veenendaal waar het volgens mij fout was gegaan. Omdat de Grebbeberg ook in het parcours zat, besloot ik om een mij bekende route daar naartoe te nemen (uit het blote hoofd, zonder pijlen), dus via de Cuneraweg door het dorpje Achterberg en richting Rhenen. Vlak voor de voet van de Grebbeberg kwam ik de pijlen weer tegen en kon het verstand weer op nul en de blik op oneindig (het hele stuk Bennekom, Doorwerth, Renkum, Wageningen, zie kaartje, is dus aan mij voorbij gegaan). Qua navigatie liet ik vandaag duidelijk een paar steekjes vallen echter de benen waren supergoed vandaag, het klimmen ging makkelijk, ook nog toen ik na 115 km voor de 3e keer de Amerongense Berg overging (die in mijn beleving steeds korter en minder “steil” lijkt te worden) en mijn gemiddelde snelheid zat ondanks de heuvels en de wind zo rond de 30. Helemáááál niet slecht voor de maand maart. De route ging via Leersum en Woudenberg terug naar Leusden en de teller stopte na 4 uur en 52 min. fietsen en een afgelegde afstand van 148 km. De eerste “officiële” toertocht zat erop, een mooie route, goed weer (eindelijk) en superbenen. Wat wil je nog meer?

Volgende week speel ik een thuiswedstrijd, de Flierefluiterstocht vanuit Capelle a/d IJssel. Die is vrijwel zeker zo plat als een dubbeltje, kijken of ik de pijlen deze keer wel kan volgen.