Zaterdag klusdag

Zaterdagochtend. Mist. Dikke mist. Geen weer om op de fiets te stappen dus ik draaide mij nog maar eens om. Lekker warm onder het dekbed. Wat een zwakke mentaliteit zult u zeggen. Normaal gesproken zou ik ook niet trots op mijzelf zijn geweest maar in dit geval was ik onschuldig. Ik had gewoon geen fiets om op te gaan zitten, mijn Wilier stond bij de fietsenmaker voor onderhoud en het wegwerken van de reeds eerder genoemde tik en mijn mountainbike had zich "zwaar geblesseerd" tijdens het weekend Luxemburg. Tijdens het afspuiten van de fiets merkte ik dat er wel erg veel beweging in het zadel zat en wat bleek: een van de zadelrails was gebroken. Geen idee wanneer het tijdens de tocht is gebeurd, ik heb er gelukkig niets van gemerkt. Na 11 jaar trouwe dienst heeft hij het dus begeven, mijn Wilderness Trail Bikes SST.K, een superzitje waar ik heel veel plezier van heb gehad. Gekocht in de USA toen de dollar ook lekker laag stond, maar helaas, hij is niet meer. Geen bloemen en kaartjes alstublieft, ik moet dit verlies alleen verwerken. De zaterdag zou dus klusdag worden, een nieuw zadel kopen en monteren en gelijk wat andere nieuwe onderdelen monteren die ik al een tijdje in huis had en lagen te popelen om gebruikt te mogen worden. In de auto naar Bike2Build in Vlaardingen en met een Selle Italia SLR XC in de tas richting Pro Fietsen in Rotterdam om gelijk mijn racefiets op te halen, kon ik gelijk mooi combineren. Weer thuis gekomen ging de mountainbike op de Tacx Cyclespider (ideaal apparaat voor het onderhoud van je fiets, scheelt een hoop rugklachten) en kon het sleutelen beginnen. Ik zal alle details besparen maar uiteindelijk kwam er weer een complete fiets van de Tacx af met het al eerder genoemde nieuwe zadel, een nieuwe achterderailleur SRAM X.O, nieuwe ketting en cassette, nieuwe shifters (ook SRAM X.O) en grips en last but not least nieuwe Ritchey pedalen. Die kan er weer een tijdje tegenaan met deze verjongingskuur, daar kan geen Oil of Olaz tegenop. En met al die nieuwe onderdelen ziet zo'n fiets er toch meer mooi uit, daar kan ik dan echt uren naar kijken. Het is gewoon kunst, de één hangt een schilderij aan de muur, ik zou zo maar een fiets aan de muur kunnen hangen, zou ik echt geen probleem mee hebben. OK, dit gaat misschien een beetje ver maar m'n dierbaren gaan natuurlijk niet de kelder in, de racefiets in de woonkamer, de mountainbike in de slaapkamer en m'n oude Koga in de computerkamer waar ik dan ook nog 2 paar reservewielen heb staan. Gek? Ach wat is gek, sommigen hebben hun huis volgepropt met een paar duizend smurfen, uiltjes, klokken of andere miniatuurrotzooi. Ik moet er niet aan denken, dan maar 3 fietsen en verklaar me maar voor gek, who cares?
Zaterdag is er helaas van fietsen niks meer gekomen, hoewel ik natuurlijk makkelijk nog even op de hometrainer had kunnen kruipen. Toch die zwakke mentaliteit? Nee, ik had vuile handen!