Woopie!!

De overgang van wintertijd naar zomertijd was natuurlijk hét moment om een hele Bloggerstocht in de soep te laten draaien. Maar gelukkig waren de belangrijkste klokken, die van de deelnemende fietsers, allemaal vooruit gezet en druppelde de deelnemers 1 voor 1 binnen bij familie van Schuppen die met hun gastvrijheid duidelijk lieten zien dat je helemaal niet bang hoeft te zijn om naar Veenendaal te reizen!
De eerste actie was vooral veel handen schudden, namen en gezichten onthouden en dit dan ook nog te combineren met de adressen van de verschillende weblogs. Bijna onmogelijk met een hoofd dat met een uur minder slaap op een zondagochtend tot leven probeert te komen. Het duizelde dan ook onder mijn helm van zoveel informatie en het was dan ook niet verrassend dat ik alles na 5 minuten al weer was vergeten. Maar dat gaf allemaal niet want ik had 115km de tijd om al die namen weer in het geheugen te krijgen.
De koffie stond klaar en er was ook voor magische koeken (of waren het nou broodjes?) gezorgd. Volgens Marieke ging je van een "woopie" harder fietsen dus "niet eten" betekende waarschijnlijk "moeten lossen" dus iedereen liet het zich goed smaken.
Om even over 12 was het zover en ging, na een gezamenlijke foto, een groep van 13 op weg voor een mooie rit over de Utrechtse Heuvelrug.
Kosten noch moeite waren gespaard om er een succes van te maken en dus was er mooi weer besteld. En dat kregen we ook! Een heerlijk zonnetje had zelfs korte broeken tevoorschijn getoverd en met de wind in de rug ging het snel richting Doorwerth waar we de eerste klimmetjes zouden krijgen. Holleweg en Italiaanseweg werden kort achter elkaar afgevinkt (staan ze op de B.I.G.-list Martin?) waarna we wat wind gingen happen op de dijk richting Kesteren en Rhenen. En er stond veel wind! Dus de sterke mannen op kop en de rest schuilen en sparen voor de nog resterende heuveltjes. De eerste die volgde was het Paardenveld in Rhenen, altijd lastig, en daarna de Defensieweg die met de mooie gladde asfaltlaag tegenwoordig toch een heel stuk minder lastig is. We hielden hier even een korte rustpauze om even op de achterblijvers te wachten en ik begon aan mijn verstandelijke vermogens te twijfelen toen ik na het koppen tellen op 14 uit kwam! Was ik een paar uur eerder nog niet helemaal wakker geweest? Begon de vermoeidheid nu al toe te slaan? Maar na nog een hertelling (ik ben een geboren Rotterdammer dus het is niet zo gek) kwam ik op hetzelfde aantal uit en bleek dat we op de winderige dijk een gastfietser hadden opgevist!
Gelukkig was alles dus nog goed met me (ik voelde me ook nog prima) en konden we verder.
Dat het ongeluksgetal (ok, behalve voor Amber) was ingeruild voor een ander bekend nummer (iemand die geloof ik aardig kon voetballen) was misschien ook wel de reden dat we nog geen enkele lekke band hadden gehad, bedacht ik mij ineens. Het is natuurlijk de goden verzoeken (die kunnen blijkbaar gedachten lezen) en 5 minuten later stonden we aan de kant de kijken hoe Peter in de weer was met zijn achterwiel. Iets wat natuurlijk gelijk wereldwijd bekend werd gemaakt via druk twitterende medefietsers!
Op weg naar de Amerongeseberg was alles weer in orde en ging bij het naderen van de finale de snelheid aardig omhoog. Zenuwachtige benen draaiden steeds sneller rond en het was positie zoeken voor degenen die wilden strijden voor de "bergprijs" en de bijbehorende eer. Ik had vandaag hele goede klimbenen en ik kan dan ook melden dat mijn prijzenkast weer een trofee rijker is geworden. Een lege vitrinekast aan de muur is het bewijs dat ik al vele ereprijzen op mijn naam heb staan!
Na dit kleine stukje koersen in de koers was het niet ver meer naar de Schuppense garagebox waar we schuilend voor de eerste regendruppels van de dag na 115km en 4 uur en 20 minuten met cola en krentenbollen stonden na te praten.
Iedereen was het erover eens dat het een succes was geweest en hierbij dan ook gelijk alle credits naar Marieke en Johan voor de goede organisatie! Het was in 1 woord...........woopie!!!
Op weg naar huis probeerde ik de namen en gezichten nogmaals te combineren wat nog niet echt lukte maar met de groepsfoto erbij moet dat wel lukken. De andere foto's zullen nog toegevoegd worden dus kom hier gerust nog een keer terug. Allemaal tot ziens en tot een volgende keer!