Mallorca IV

Mooi zonnig weer in Nederland. Een grauwe grijze dag op Mallorca. Volgens mij klopt er iets niet in de eerste 2 korte zinnen!

Wij hebben dan wel ons eigen zonnetje in de groep, Amber Solaire, maar de (bijna) gelijknamige zonnebrandcrême zit al dagen in m'n toilettas. Een beetje ongelukkige week qua timing van het weer maar dat neemt niet weg dat ik het prima naar m'n zin heb hier op dat eiland in de Méditerranée waarvan ik gisteren in een glimp zonneschijn zag dat 'ie inderdaad nog steeds zo blauw, zo blauw is!

Wat later dan normaal vertrokken we, zonder Amber die een rustdag had, richting.....beter weer! We waren weer met een elftal en hadden zo tegen de plaatselijke FC kunnen spelen, maar dat loopt zo slecht met die fietssschoentjes aan! Fietsen dus en in een rustig tempo reden we de stad uit oostelijk richting Algaida.

Het was fris en eerst dacht ik dat het de kou was die de kaakspieren verlamde, of had ik een dominee gemist die ongemerkt voorbij was gekomen? Het was erg stil in de groep en ineens wist ik het : Jaap was er vandaag niet bij! De gesprekken kwamen uiteraard wel op gang want met de Brabanders in de groep is het altijd gezellig kletsen.

Rob had inmiddels zijn windjack uitgedaan omdat de 16 lagen kleding die hij aanhad toch iets te benauwd was. Ik vond het ook wat overdreven want 15 was met dit weer wel genoeg.

Op weg naar de voet van de Randa passeerden we een groot veld met honderden zonnepanelen. Ik keek naar de dikbewolkte grijze lucht en vreesde voor de stroomvoorziening van het hotel. Zouden de fietsers die in de relaxstand waren achtergebleven nu de dag wel doorkomen?

Via een paar smalle weggetjes arriveerden we bij de splitsing waar 1 nét gearriveerde fietser met André meeging via een kortere route terug naar het hotel. Ook Rob sloot zich aan die óf schrok van het verhaal van André en het bordje met het stijgingspercentage van de klim (gemiddeld 8,3%) óf had ook figúúrlijk in de afgelopen dagen een jasje uitgedaan. Ik ben benieuwd naar zijn blog van vandaag waar de oplossing van dit raadsel ongetwijfeld te vinden zal zijn.

De klim was pittig met hele steile stukjes van 17% en ik reed aardig op mijn limiet om het wiel van Brabantse Mike te kunnen houden. Maar het lukte en de klim van 2 km eindigde op een klein parkeerplaatsje waar ik gelijk door 2 waarschijnlijk uit ons hotel ontsnapte bejaarde Duitse toeristen (waar zitten ze niet!) werd aangesproken.

Het valt niet mee om met een hartslag van 180 in het Duits uit te leggen dat het nog 3 km naar het klooster is en dat het makkelijk kon met de auto. Ik maakte nog een soort van grapje over wisselen van voertuig maar dat kwam geloof ik niet helemaal over of wilde ze niet begrijpen!

Na de afdaling klonterde de groep weer samen tot.......(hebben jullie meegeteld?) 8 en reden we verder nu richting Llucmajor. Daar was het tijd voor de koffie/lunchstop!

Er was gelukkig nog net wat plek in een hoekje van de zaak waar we dicht tegen elkaar aan de bestelling aan de ober opgaven. Het Brabantse Spaans werd waarschijnlijk niet helemaal begrepen want ze bleven koffie neerzetten en waarschijnlijk waren we bij een dopingcontrole positief getest op cafeïne.
Van Rogier kregen we voor de terugweg een opdracht mee : we gingen ronddraaien. Telkens met 2 op kop en daarna ronddraaien, 500 meter de tijd om met elkaar te kletsen en daarna kreeg je een ander tijdelijk fietsmaatje. Het was dus belangrijk om snel je verhaal te doen met korte zinnen en turbotaal.

Een leuke oefening en mooi om de harde wind een beetje onder elkaar te verdelen.

Na 95 km waren we weer terug en waren we 3,5 uur onderweg geweest. Een koude dag en we waren blij dat we ons konden opwarmen in het al vertrouwde wielercafé.

Toch weer een mooie fietsdag en wonder boven wonder wéér zonder regen. Wat dat betreft hebben we niets te klagen, nu de zon nog! Terug naar het hotel verscheen 'ie samen met een blauwe hemel alsnog. Te laat voor vandaag maar vroeg genoeg voor morgen!