Groen hart

Het is zondagochtend, wederom prachtig fietsweer en ik kan maar geen beslissing nemen over de te volgen route. Eerst maar eens ontbijten en daarna een kop koffie, misschien dat de hersencellen dan tot een overeenkomst kunnen komen.
De cafeïne begint langzaam te werken en ik bedenk me dat er nog een onvoltooide taak op me ligt te wachten. Ik was ooit begonnen aan een ronde door het Groene Hart die door een zeldzame lekke band voortijdig werd afgebroken. Dat rondje moest ik nu maar eens afmaken.
Om klokslag 11 uur zit ik op de fiets en zet koers naar het westen richting de Broekpolder en Maassluis. Tussen Vlaardingen en Maassluis fiets ik op onbekend terrein langs de spoorlijn in een mooi stukje groen. Mijn besluiteloosheid van de ochtend heeft er voor gezorgd dat het nu al drukker met fietsers is dan ik had verwacht en gewenst. Richting de Krabbeplas draait het kleine fietsbelletje wat vrijwel onzichtbaar onder mijn stuur zit (om de sportieve "look" niet te verpesten) overuren maar met prima resultaat. Er wordt ruimte voor me gemaakt en ik kan dan ook lekker doorfietsen.
Even later kom ik net schuinboven Maasland langs de Foppenplas, de tweede alweer en ik besluit mijn rit van vandaag tot de Plassentocht om te dopen want er zullen er nog meer volgen.
Door het mooie Midden Delfland gaat het richting de Lier en vervolgens naar Schipluiden waar ik het fietspad langs de golfbaan volg. Veel mensen die een balletje aan het slaan zijn met het mooie weer en dus ook balletjes die niet de goede kant opgaan. Zo'n 50 meter voor me zie ik er een het fietspad opstuiteren! Meestal hoor je dan zoiets als "Fore!" te roepen maar ik hoor niks. Men verwacht natuurlijk geen fietsers die iets van golf begrijpen.
Ik ben in ieder geval wederom blij dat ik een helm op heb en weer een reden om 'm ook op te blijven houden!
Nu we het toch over het dragen van een helm hebben begrijp ik niet dat ik er nog steeds zoveel zonder voorbij ziet komen. Je moet toch wel erg weinig goed functionerende hersencellen hebben om er geen een te dragen al begrijp ik tegelijkertijd ook wel weer dat het bij die personen ook geen nut heeft. Als er niks in zit hoeft het niet beschermd te worden ook.
Laat ik er maar over ophouden (of geef me 1 reden om 'm niet op te hebben, wie?), het is al net zo'n zinloze discussie als die met rokers. En daar ben ik ook mee gestopt, met discussiëren dan.
Wel heldhaftig, maar merkwaardig, vind ik de fietser zonder bril. Want ook vandaag zijn de gevleugelde vrienden weer in grote getalen aanwezig en druk bezig met hun vlieglessen. Met bril vind ik het al lastig genoeg laat staan zonder!
Inmiddels ben ik na de Kandelaarbrug te zijn gepasseerd, aangekomen bij de Ackerdijkse Plassen en vervolg de route richting Pijnacker en Nootdorp waar ik langs nummer 4 de Dobbeplas rij (waar Lars Boom altijd de veldrit wint). Even later, na Leidschendam, nog meer water met de Vlietlanden en de Vogelplas. Bij Zoeterwoude-Rijndijk heb ik het noordelijkste punt van de route bereikt en zak ik weer langzaam in zuidelijke richting af via Boskoop en Bodegraven waar ik langs de Reeuwijkse Plassen fiets. Het is hier wel heel druk met wandelaars en fietsers, het is ook een prachtig gebied, en als even verderop ook de weg nog op verschillende plaatsen is opgebroken weet ik dat dit misschien niet zo'n goed idee was.
Maar ik worstel en kom boven met een oververhitte bel en laat de ijsjesetende mensen achter me als ik richting Hekendorp mijn weg vervolg. Bij het altijd volle terras sla ik rechtsaf de dijk op richting Gouda en dan is de laatste 15 km al weer aangebroken richting Capelle.
Een mooie tocht door het groene hart of ook wel de longen van Zuid-Holland. Ik kom uiteindelijk uit op een afstand van 159km waar ik net iets meer dan 5 uur over heb gedaan. Lekker gefietst maar de benen zijn nu toch wel redelijk vermoeid na een weekend van ruim 300km. Er is maar 1 remedie : benen op de bank en naar de Giro kijken. Petacchi verrast Cavendish en wint de eerste etappe.

Capelle-Groene Hart

Share your bike routes @ Bikely.com