Wachten op de zomertijd

Nog een paar dagen en dan is het zover. De zomertijd gaat weer in. In eerste instantie bedoeld voor de boeren maar ik ben er zeker zo blij mee, dan kan er 's avonds weer in het licht getraind worden.
Vanavond gaan de lampjes nog een keer mee.
Ik besluit de krachttraining te verplaatsen naar donderdag en een tempotraining in te lassen. Heb ik genoeg gegeten? De extra broodjes van vanmiddag moeten hun werk doen.
De wind is nog steeds pittig, noordwest, en ik besluit een rondje Oudewater te doen. Heb ik 'm het grootste deel in de flank staan (hopen dat ik niet de Hollandse IJssel in wordt geblazen) en nooit echt tegen of mee.
Het eerste stuk gaat nog niet echt soepel maar langzaam kom ik in m'n ritme. Het gaat het weer als een trein en in no time ben ik bij de brug van Oudewater waar ik keer en aan de andere kant van het water terug ga. Het wordt al schemerig, maar ik wacht nog even met het licht. Net voorbij Haastrecht heb ik het enige stoplicht op de terugweg. Een goed moment om de lampjes te monteren.
Er is geen sprake van een hongerklop, sterker nog, de bovenbenen draaien nog steeds machtig rond, maar ik begin toch wel een beetje trek te krijgen. Bij Gouda waait de wind de geuren van de fijne vleeswarenfabriek Compaxo over de IJssel mijn neusgaten in en het water loopt mij in de mond. Ter hoogte van Moordrecht wordt dit nog eens dunnetjes overgedaan door Bakkersland Banket en ik hou het bijna niet meer. Ik gooi er nog een schepje bovenop en de snelheid ligt onlangs dat het nu echt donker is geworden, ruim boven de dertig.
Ik moet mij trouwens niet af laten leiden door de etensgeuren want het donker vergt mijn uiterste concentratie. Gelukkig is het asfalt zonder kuilen, alleen bij Gouderak is de weg opgebroken en moet ik goed opletten.
Ik merk de laatste tijd trouwens dat het zicht niet meer superscherp is zoals voorheen (zeker 's avonds) en ik moet Pearl binnenkort maar eens met een bezoekje vereren voor een oogmeting.
De horizon en stedelijke contouren zijn verdwenen in de duisternis en ik heb geen idee hoever het nog is als plots de Algerabrug vanuit het niets voor mij opdoemt. Oh, ben ik hier al? Dus nog maar een kilometer of 3 op een inmiddels kletsnatte weg. Ik heb geen druppel gehad onderweg, maar hier is duidelijk een buitje gevallen.
Het laatste stuk gaat rustig aan en na 63km en 2 uur en 4 minuten ben ik weer thuis, inclusief natte reet (excusez le mot!). Het ging weer erg lekker maar heb het nu wel gehad met het fietsen in het donker. Kom op met die zomertijd!!