Woensdag : het is prachtig weer en ondanks dat het om 19.00 uur wel zo'n beetje donker is MOET ik gewoon even buiten fietsen. Thuisgekomen spring ik snel in de fietskleren en met de lampjes op zak duik ik de buitenlucht weer in. Na de warming-up van werk naar huis is de hartslag al snel weer op peil en klaar voor een pittige training op de Van Brienenoordbrug : 2 series van 5 herhalingen de brug op met groot verzet en hartslag in D3.
Het is druk op de brug, niet alleen met auto's (met de oostenwind blazen de uitlaatgassen gelukkig van mij af, de stad in) maar ook met fietsers, enkelingen en groepjes samengeklonterd op de hellingen van deze Randstadpuist. Het gaat prima en het vreugdevuur brandt in mijn spieren.
Tussen de 2 series wordt de pauze wat langer dan gepland, ik schat de afstand van het rondje schandalig verkeerd in, maar dat mag de pret niet drukken. Ik doe de 2e serie nog onverlicht maar daarna, het is inmiddels 10 voor 7, vis ik het rood en wit toch maar uit mijn achterzak om geen boze oom agent tijdens het laatste stuk te moeten trotseren. Ook de andere klimmers zijn inmiddels huiswaarts gegaan dus er is geen reden om nog langer te blijven en achter mij verdwijnt de brug langzaam in het donker als ik richting huis fiets. Precies 60km op de teller en net iets meer dan 2 uur in het zadel. Mijn CS400 klaagt piepend als ik hem tot stoppen dwing.
Ja, je leest het goed! I'm officialy Polarized!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten