Beurskater

Na de Bike Motion Benelux van gisteren was ik een beetje bang voor een beurskater in mijn benen. Maar gelukkig voelen de benen goed aan als ik uit bed stap. Althans, ik kan er op staan. De echte fietsbenen zullen zich pas tijdens mijn duurtraining van vandaag openbaren.
Maar eerst is het tijd voor de kapper!
Om half 9 zit ik in een kappersstoel welke verborgen gaat onder een bruin tentzeil waar alleen mijn hoofd nog uitsteekt. Ik kies de coup Aerodynamica. Ik had ook mijn fietshelm mee kunnen nemen, opzetten en zeggen : "Knip alles er omheen maar weg!" Maar ja, je kunt ook te ver gaan in je fietsverslaving.
De kapster knipt in een tempo van 1 euro per minuut en 20 minuten later sta ik weer buiten met het hoofd "gesoigneerd".
Na het verorberen van het uitgestelde ontbijt en wat e-mailtjes stap ik om 10.00 uur op de racefiets voor een naar verwachting mooi rondje Alblasserwaard.
De wind wappert door mijn haren......oh nee......dat gaat nu niet meer op. Even overnieuw.
Er staat geen wind, althans ik voel niets wat op een stevige bries lijkt. De coup werkt!
Ook de zon doet zijn best om er een mooie fietsdag van te maken en werkt zich met wat ellebogenwerk tussen de wolken door en nog voor de Van Brienenoordbrug staat er al wat zweet in de nek. Dat gaat de goede kant op.
Met een omweggetje via de Oude Maas en Zwijndrecht belandt ik midden in het mooie boerenleven langs de Graafstroom. Prachtige boerderijen en landelijke taferelen. Schilderijen in spé. De simpelheid van het bestaan wordt in Ottoland nog eens bekrachtigd met de straatnamenbordjes "A" en "B". In gedachte zie ik de gemeenteraad bijeen in late vergadering omdat de besluitvorming maar niet wil vlotten.
Ik vervolg mijn weg langs Goudriaan "Het Giethoorn van de Alblasserwaard" zoals ik op een oud antiekwinkeltje zie staan. Het stikt hier van de mooie dorpjes.
In de ansichtkaartenserie "Mooie dorpsgezichten" mogen uiteraard Sluis, Ameide, Tienhoven en het vestingstadje Nieuwpoort, waar ik achtereenvolgens doorheen fiets, uiteraard ook niet ontbreken.
Bij Streefkerk is de dijk langs de Lek opgebroken en moet ik verplicht linksaf.
Even later fiets ik langs de dikke rietkragen die zich met de voeten in het koude water verzetten tegen de wind. Kromgebogen bewegen ze zachtjes heen en weer. Ik heb de wind schuin mee, verzetten is niet nodig, en laat mij voortdrijven in de richting van Kinderdijk.
Het is nog nét oktober en al bijna november maar nog steeds vergapen de buitenlandse toeristen zich met de camera's in de aanslag aan ons Nederlandse Werelderfgoed.
Ik hoor in het Spaans een enthousiast "Lo que es una hermosa molinos de viento!" of zoiets en ik denk ook een Maleis "Kincir angin apa yang indah" te horen maar ik kan me best vergissen hoor! Ik ben niet zo'n talenwonder.
De pont naar Krimpen a/d Lek staat gelukkig aan mijn kant maar ik zie dat hij ook op het punt van vertrekken staat dus ik moet even doorfietsen! Als laatste mag ik aansluiten op een vol dek en mag gelijk betalen. Boter bij de vis.
Capelle komt in zicht, alleen nog even de Algerabrug over die met zijn krappe 3% niet echt een "col" genoemd mag worden. Na 111 km knijp ik in de remmen, heerlijk gefietst, prima benen en het ging bijna vanzelf. De laatste fietsdag van oktober was een mooie, een zeldzaam mooie!

Fiets route 345318 - powered by Bikemap