Duo-rit

De zon scheen vanmiddag uitnodigend fel en dus ben ik maar wat eerder naar huis gegaan van het werk. Lekker doorgefietst en het zweet stond op mijn rug dus de warming-up had ik er al gelijk op zitten. Daarna snel omkleden en zo zat ik om 17.25 uur op de racefiets (toch zo'n half uur eerder dan normaal). Een rit van 1.45 uur moest te doen zijn met deze heldere lucht en mooie avondzon en het werd dus een rondje Berkel en Rodenrijs.
Na 3 dagen zonder training had ik er weer zin in. Lekker naar buiten, het fietsen op de Tacx probeer ik zo lang mogelijk uit te stellen. Die 3 dagen had ik ook wel even nodig om weer een beetje bij te komen van de lange MTB-rit. Ik voelde me maandag en dinsdag behoorlijk gebroken, als een zak rammelende botten. Ook een klein "zitprobleempje" kon mooi even herstellen. Vandaag voelde ik me echter weer tip-top in orde en kon ik er weer tegenaan.
De benen waren goed vandaag en de snelheid zat er lekker in. Het weer werkte ook mee want er stond erg weinig wind, op het laatst was het zelfs bijna windstil. Alle vlaggen hingen slap en gestrekt langs de stokken.
Via Bergschenhoek en Berkel en Rodenrijs ging het naar Zoetermeer en langs de Zoetermeerse Plas heen naar Benthuizen. Met de zon al flink aan het zakken werd zo ongeveer halverwege de weg naar Boskoop de zonnebril op gezet met géle glazen. En die gekleurde glazen hebben een leuk effect, het is net alsof je hoger boven de grond fiets, alsof je frame ineens 2 cm groter is. Waarschijnlijk verandert je perspectief een beetje door de gele kleur want het zijn uiteraard geen geslepen glazen. Het afzetten heeft hetzelfde maar omgekeerde effect. Dan is het net of je op de fiets van je kleine broertje zit (als je die zou hebben). Raar.
Het was trouwens vandaag weer een duo-rit, een koppeltijdrit, een Trofeo Baracchi of een Grote Prijs Eddy Merckx, geef het beestje maar een naam.
Altijd als de zon schijnt staat 'ie ineens voor de deur, m'n fietsmaatje. Een echte mooi-weer-fietser, want als het een beetje minder weer is laat hij het altijd afweten. Een beetje stille jongen en altijd in zwart wielertenue. Alsof 'ie zo uit een begrafenisstoet is weggefietst.
Maar je kan zeggen wat je wil, ook hij had vanavond superbenen en we gingen als een trein door de Zuid-hollandse polders. Dan reed hij links van me, dan schuin voor me, met de zon recht in m'n snufferd kroop 'ie snel achter m'n rug en af en toe reed hij waarschijnlijk per ongeluk rechts van me. In het gras van de berm!
Geconcentreerd lieten we de benen het werk doen, er werd geen woord gewisseld. Zo gingen we gestaag door totdat de zon bijna onder ging en hij leek het tempo steeds meer op te voeren en ging verder voor me rijden. Ik kon 'm amper bijhouden maar klampte mij vast aan z'n wiel.
Zo'n 10 km voor het einde was hij ineens verdwenen. Het ene moment zag ik hem nog in mijn ooghoek schuin achter me en toen ik weer keek was hij weg. Rare jongen, dat doet hij wel vaker en het laatste stukje moest ik dus alleen verder.
Het begon al te schemeren toen ik weer Capelle binnenreed. Ruim voor het donker was ik weer terug. Lekker samen gereden, 58 km in 1 uur en 52 min. Ik.........en mijn schaduw.

Fiets route 333094 - powered by Bikemap