Ik weet niet hoe het in de rest van Nederland was maar hier in Capelle was het gisteren prachtig weer. Druilerige miezelregen afgewisseld met fikse regenbuien en af en toe een droog momentje. Fantastisch weer dus om thuis de boel eens een beetje op te ruimen, administratie bij te werken en tussendoor een filmpje te kijken. Een beetje vent was gaan fietsen, dat wel, maar een beetje slimme vent weet z’n momenten van rust te pakken. Mijn IQ hield mij dus binnenshuis en ik had bovendien de hele zondag nog.
En het was vandaag dus inderdaad een heel stuk beter, zon en veel wind. Maar over de wind hoor je mij niet klagen zeker niet na mijn vrijmoedige bekentenis van een week of 2 geleden. Wind is een berg, met veel wind denk ik in procenten in plaats van Beaufort. En als je van klimmen houdt dan weet je met wind ook wel raad.
Capelle, 0 km.
Na het ontbijt en het versturen van wat mailtjes spring ik om 10.00 op de fiets voor een rondje wat nog slechts een vage schim in mijn hoofd is maar al fietsend zijn definitieve vorm zal moeten krijgen. Ik vertrek in ieder geval in zuidelijke richting, met de ganzen mee, maar door gebrek aan medefietsers fiets ik zonder zo’n mooie V-vorm.
Ridderkerk, 14 km.
Het eerste stuk met stedelijke bebouwing zorgt ervoor dat ik heen en weer wordt geslingerd in de tijd. Klokken aan de muur die de zomertijd nog aangeven en geüpdate klokken met de wintertijd gooien mij steeds een uur vooruit of weer achteruit en ook fietsers met korte broek en korte mouwtjes (!) die worden afgewisseld door fietsers met lange broeken en dikke jassen maken de verwarring compleet.
Zomer en winter. Zelf zie ik er uit als herfst, niet teveel, niet te weinig, precies goed eigenlijk.
Zwijndrecht, 25 km.
Voor me fiets een man in het zwart, een glimmend kaal hoofd en een ¾ broek. Op de blote kuiten zijn 2 grote tatoeages van draken te zien. Aan de rood geïrriteerde huid er omheen is te zien dat ze vers gezet zijn. Dit is duidelijk een showride. Een rondje Z. op waarschijnlijk een geleende fiets. Ik passeer de zwaar hijgende man, zweet parelt op zijn voorhoofd ondanks de tegenwind. Wie mooi wil zijn moet pijn lijden.
Oude Maas/ Heerjansdam, 35 km.
Ik draai een fietspad op wat er niet meer is! Het asfalt is bedekt door een dikke laag bladeren. Het is opgeslokt door de natuur en samengesmolten met het omringende groen en bruin van struiken en leeggewaaide bomen. Ik rij voorzichtig over de natte en gladde ondergrond en ben blij als even verder het asfalt weer de overhand heeft.
Puttershoek, 44 km.
Na even een stukje wind mee fiets ik langs de gebouwen van de Suikerunie. Grote letters op de muur, een heel vrije vertaling van “Sugar U Need”. En dat klopt. Ik pak een energiereep uit de achterzak en spoel hem weg met veel water. Dit impliceert een smakeloze hap maar de Maxim Energy Bar Mango/Raspberry Flavour (Yoghurt Coated Cereal Bar) is in feite erg lekker.
Mag ook wel met zo’n titel.
Klaaswaal, 76 km.
Ik sla rechts af en krijg de wind in de rug. Véél wind en een beloning voor alle weerstand en energie die ik in de uren daarvoor heb geleverd. Het is als een veer die ik 2 uur lang heb aangedraaid en nu wordt losgelaten. Ik schiet vooruit over de stenen en richting Maasdam benadert de snelheid mijn leeftijd.
Mijnsheerenland, 81 km.
Geheel tegen mijn principes in rij ik bij de stoplichten door rood! Ik rij nog steeds voor de wind met een snelheid van rond de 40 en ik “vergeet” af te remmen bij het verlaten kruispunt. Het is ondankbaar tegenover de wind om nu in de remmen te knijpen. Ik vraag me af of een agent zo’n argument serieus zou nemen.
Heinenoordtunnel, 85 km.
Door mijn hoge aanvangssnelheid breek ik mijn eigen tunnelrecord en zet het op 61,9 km/uur. Ik weet niet of er een klassement wordt bijgehouden en misschien is het een leuk idee als iedereen zijn record op de muur van de tunnel met graffiti spuit! Mijn burgerlijke ongehoorzaamheid bereikt met deze gedachte, na het rode licht, echt een hoogtepunt. Ik moet nu snel richting huis voordat het nog erger wordt en wandelaars van het fietspad af gaat meppen.
Capelle, 107 km.
Het rondje is voltooid en ik ben weer terug bij Start. Normaal krijg je dan 200 euro of zo maar in mijn geval kost fietsen alleen maar geld. Ik beloon mezelf dan maar met kaaspannenkoeken. Een mooie ruige herfstrit, een beetje met de kolder in m'n kop en met eigenlijk alles in zich wat het fietsen leuk maakt. Ruim 3 en een half uur onderweg geweest en weer fris in de bovenkamer. Klaar voor een nieuwe werkweek.
zondag 25 oktober 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Ook wind in het hoofd? Mooi beschreven eigenlijk,
Herman.
Hoi Ton,
Mooi ritje en vooral mooi geschreven. Je zou zomaar schrijver kunnen worden. Al eens gedacht aan een eigen boek schrijven? Zelf ben ik auteur/componist geweest (of eigenlijk nog steeds) maar deze hobby staat al een paar jaar in de ijskast. Kon er ooit mijn beroep van maken maar heb voor een andere weg gekozen. Als je ff googeld op mijn naam kom je me al snel tegen in een grijs verleden onder de naam illusion (vlaams bandje) met enkele hits in de jaren 90. Groeten,
Angelo.
tja mijn voorgangers schreven het al...je hebt talent. Het is dat ik in de muzikanten, cabaretiers, musical miepjes zit, anders zou ik je casten :-))
Een reactie posten