De tourversie van deze wielerklassieker werd vandaag voor de 2e keer door DTC vanuit Utrecht georganiseerd. Een mooie folder, die bij de inschrijving werd overhandigd, geeft de ambitie weer die er is om van deze tocht het grootste jaarlijkse wielerspektakel van Utrecht te maken.
Helaas was de belangstelling voor deze rit vandaag zeer matig en had nogal wat concurrentie te duchten van andere wielerevenementen. Mijn voorstudie (op Google Earth) van allerlei alternatieve parkeerplaatsen in de buurt van de start bleek overbodig. Nog geen 20 auto's stonden er geparkeerd op het terrein bij sportcentrum Olympos.
Geen vetpot voor de organisatie en als het aan de dame achter de inschrijftafel had gelegen zou dit gelijk de laatste editie zijn geweest. Ik gaf haar 10 euro, zij gaf er 11 terug! Ach, het was 7.45 uur en dus nog erg vroeg en uiteraard heb ik haar op haar onverwachte gulheid gewezen.
Om 8.00 precies zat ik op de fiets, de wegen nog nat maar de zon scheen al lekker, dus dat zou de boel wel snel opdrogen. Eerst op voor mij onbekend terrein richting Bilthoven en Soest, daarna kwamen al snel de bekende plekken van de Utrechtse Heuvelrug voorbij. Voormalig vliegbasis en kamp Soesterberg, Pyramide van Austerlitz, Amerongseberg, Grebbeberg en Paardenveld. Heuvels die al talloze malen zijn beklommen maar toch altijd leuk blijven om op te rijden zeker als je goeie benen hebt, en die had ik vandaag!
Nadat bij Amerongen linksaf werd geslagen richting Lekdijk, namen donkere wolken de plek in van de zon en blies in het open terrein langs het water een flinke wind in het gezicht. In het begin alleen, later in een trio was het hard werken (D2'tje van een uur) en waren we blij met het einde van de Lekdijk en draaiden we naar rechts, met de wind in de rug, richting Nieuwegein.
Even rond het fort bij Jutphaas en na een korte stop bij de laatste ravitaillering reed ik inmiddels weer solo richting de binnenstad van Utrecht en de finish op de Maliebaan. Uit de donkere wolken daalde inmiddels een miezelregen die echter te bescheiden was om zelfs de opgedroogde straten weer nat te maken. Bij de finish, die naast de start van de profkoers lag, ontving ik mijn laatste controlestempel en was het gezellig druk en ook aardig wat toeschouwers genoten van het wielersfeertje. De teller stopte op 145km terwijl er in de folder totaal 7 keer een afstand van 155 stond vermeld. Een flinke foutmarge en heeft de drukker hier zitten slapen? Raar maar waar.
De route terug naar de auto was ook met de bekende gele DTC-pijlen aangegeven en kwam ik uiteindelijk precies op 150 km uit gereden in 4 uur en 46 minuten.
Een mooie tocht die meer deelnemers verdient en zeker kan uitgroeien tot een mooi evenement. De oplage van de folder (1500 stuks) kon dit jaar grotendeels bij het oud papier. Heel mooi oud papier, dat wel.
zondag 30 augustus 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Jammer van die belangstelling. Maar ja.... de strijd op de toerkalender is zo nu en dan ook moordend.
Leuk verslgje weer!
Mooi rondje! Is voor mij een hele bekende omgeving...
Kon het helaas niet opbrengen om weer vroeg op te staan, na de Vuelta rit. En de rug was ook nog wat stijfjes na mijn val. Maar bij editie 3 ben ik er net als bij de eerste editie weer bij.
Een reactie posten