Was ik in mijn atletiekjaren een echte ijzervreter en deed ik veel aan krachttraining, met het fietsen is dat een beetje uit de picture verdwenen. In de winter 2007/2008 ben ik daar weer een beetje mee begonnen en dat resulteerde in goede resultaten en zeker het gewichtsverlies wat in die winter centraal stond is er zeker gunstig door beïnvloed.
Vandaag was het dan ook weer tijd voor de eerste training met het metaal.
Koud en glanzend lag het al weken bij elkaar om gebruikt te worden en vanavond was het de eerste kennismaking met mijn spier"bundels". Na ze aan elkaar te hebben voorgesteld konden ze een uur lang aan elkaar wennen en deed ik voor alle grote spiergroepen 3 series van 20 herhalingen.
De spieren hadden daarna zo het idee van "wat zijn dat voor vreemde snuiters" en "willen wij daar wel vrienden mee worden?". Het zijn wat gevoelige types en dat voelde ik dan ook.
We namen na zo'n 3 kwartier afscheid van de coole guys en sprongen nog even op de Tacx om een uurtje met hoge frequentie te fietsen. Nou dat hoefde ik ze geen 2x te vertellen en ze waren helemaal in hun element! Ze huilden van plezier en de tranen stroomden langs mijn armen en benen.
Ik sprak ze later op de avond nog even en ze hadden genoten. Een lekkere training met een gemiddelde trapfrequentie van 107 en met een gemiddelde belasting van 120 Watt.
We trokken nog even onze agenda's en spraken af voor een volgende keer. Gezellig!
donderdag 12 november 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Interesting... dus dat koele metaal ligt in jouw personal gym thuis? Ik heb ook een dumble... heet dat zo? Zo'n handzaam ding, maar geen idee hoe het te gebruiken... Behalve dan een beetje biceps en triceps pijnigen.
Jij hebt natuurlijk zo'n ijzeren mega stellage?
Het lijkt me wel een goed idee, krachttraining náást de fiets. Want van mijn 3 geplande krachttrainingen óp de fiets, heb ik er 3 in het (regen)water laten vallen. Dat schiet niet op natuurlijk!
Een reactie posten