Een lekker temperatuurtje om te overwinteren bijvoorbeeld in Zuid-Spanje of op Gran Canaria. Als ik 65 (of 67) ben neem ik mijn racefietsje mee, een Pinarello Geriatum met beryllium frame en een spraakgestuurde elektronische Campagnolo 14-speed groep. Ik zoek de zon op en ga dan heel de winter rondtoeren.
Vandaag was het in ons winderige polderland ook 25 graden, nee niet de temperatuur maar de slagzij die ik maakte met de storm in de zij. Ik en mijn fiets bewogen ons de helft van de route onder een hoek met het asfalt vooruit. Een ontspannen ritje was het niet en het eerste uur lag m'n hartslag dan ook ver boven de gewenste D1-zone. Het kwam niet eens door de snelheid of de kracht die ik moest leveren maar meer door de wind die mijn adem afsneed. Je moet eens een stukje gaan fietsen zonder adem dan zal je zien dat je hartslag ook van streek raakt!
M'n favoriete rondje door de Hoekse Waard was dan ook erg onregelmatig vandaag. Werken op de heenweg en tijd om de krant te lezen op de terugweg, want dat had ik misschien zonder trappen zelfs gehaald. Alhoewel, de Van Brienenoordbrug over zonder trappen, daarvoor moet het wel erg hard waaien!
Ik heb trouwens wel wat stukken onderweg gemist ("goh, ben ik hier al?") omdat er nogal wat gedachten door mijn hoofd schoten die de opname van de omgeving verstoorden. Een beetje zoals op "record" drukken zonder dat de video erin zit (ja, jongens en meisjes, vraag maar aan je vader of moeder wat dat was : "video").
Ik had vanochtend nog wat websites gelezen met betrekking op het KWF en Alpe d'HuZes en blogs van kankerpatiƫnten. Elke keer wordt ik weer getroffen door de strijdlust en het doorzettingsvermogen en is het ongelooflijk om te lezen wat een gevecht het is tegen deze verschrikkelijke ziekte. Het is een strijd op leven en dood en daarom is het zo ontzettend belangrijk dat er heel veel geld vrijkomt voor het onderzoek tegen kanker zodat het geen dodelijke ziekte meer is. Onderzoek naar medicijnen die het leven met kanker draaglijk kunnen maken en dat het "slechts"een chronische ziekte genoemd kan worden.
"Mijn" team De Viergang gaat op 3 juni 2010 de uitdaging aan om 6x de Alpe d'Huez te beklimmen en ik vraag dan ook alle lezers van mijn weblog om deze uitdaging te steunen door een mooi bedrag (elke euro telt!) te doneren via 1 van de deelnemers. Dit kunnen jullie doen door het volgen van onderstaande link :
Deelnemers pagina Alpe d'HuZes Team de Viergang
Hoe u precies geld kunt doneren wordt uitgelegd op de betreffende pagina en namens de deelnemers van het team bedanken wij u bij voorbaat voor uw steun en hulp in de strijd tegen kanker! Opgeven is geen optie, geld geven wel!
En al dit soort overdenkingen scheelde aardig wat kilometers in mijn fietsbeleving vandaag. De benen deden 61km, het hoofd deed een korter rondje.
Na ruim 2 uur was ik uitgefietst, uitgewaaid, uitgedacht en uitgehongerd. Nou ja, ik had lekkere trek zullen we maar zeggen.
Even later na het douchen stond ik voor de spiegel en het was gek, het was net of ik een beetje scheef stond.........
zondag 22 november 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Haha je hebt er weer wat moois van gemaakt. En behalve je benen stonden je hersenen ook weer niet stil :-). Enne..., bedankt voor de sponsor oproep!
Een reactie posten