Voluit cyclosportive "La Morzine Vallee d'Aulps", 163km met 4075 hoogtemeters over achtereenvolgens de Col de la Joux Verte, Col du Corbier, Montee de la Vernaz, Col de Feu, Col de Cou, Col de Terramont en de Col de l'Encrenaz. Het was koud aan de start, 5 graden maar de zon scheen gelukkig. De warming-up van mijn chalet naar Morzine (ongeveer 7km) was dus geen overbodige luxe. Ook de startplaats die in de zon lag werkte mee aan de opwarming en dus gingen we redelijk op temperatuur gekomen om 8.10 uur van start.
Dat het met de benen goed zat merkte ik gelijk op de eerste klim die ik zo'n 8 min. sneller deed dan in mijn trainingsrondje inclusief slalom tussen een kudde geiten door! Na een op z'n zachts gezegd frisse afdaling formeerde zich een mooi groepje op weg naar het volgende obstakel. Gezichten die ik gedurende de dag steeds weer tegenkwam. Niet meer in de bloedhitte, zoals de donderdag ervoor, ging hij nu een stuk beter en was 'ie toch een stuk minder lastig dan ik dacht. De lange afdaling die volgde bracht het uitgewaaierde groepje weer bij elkaar en werd gezamenlijk en inmiddels gebroederlijk aan de Montee de la Vernaz begonnen. Geen officiele col maar wel van hetzelfde kaliber. De 1e ravitaillering was de beloning na 73 km.
Met de buik vol met lekkers ging het achtereenvolgens over de Col de Feu (kort, pittig en bovenop een prachtig uitzicht op het meer van Geneve), de Col de Cou (9km klimmen, gelijkmatig en niet steil, in een heerlijk ritme was het nummers verzamelen!) en de Col de Terramont (een "verbindingscol" tussen 2 valleien). Daarna een lange afdaling tot aan de 2e ravitaillering net voor Mieussy. Hoewel de benen nu toch wel wat vermoeid aan het raken waren zat een eindtijd binnen de 7 uur (de doelstelling) er nog in en daar zou de laatste klim geen spelbreker in worden. Hij probeerde het wel maar slaagde niet in zijn poging. Echt soepel ging het allemaal niet meer maar na de laatste afdaling en het laatste korte klimmetje naar de finish bij het Lac de Montriond reed ik na 6 uur en 38 min. (brutotijd) de pastaparty binnen. Erg tevreden met mijn prestatie, gezien de geringe training in het hooggebergte, deed ik vrolijk mee en werkte 2 bordjes met smaak naar binnen. Niet genoeg om de 6000 verbrande calorieen te compenseren, maar daar zorgde mijn gastheer later op de avond voor. Een mooie dag, veel klimwerk, een prachtig parcours en weer gouden brevet rijker. Life is good!
maandag 22 juni 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Erg knappe tijd Ton en leuk dat je ter plaatse verslag doet van je fietsavonturen. Ziet er goed uit voor de Marmotte !! Geniet ze verder zou ik zeggen. Door al die verhalen begint het wel flink te kriebelen zeg. Nog vier dagen werken en dan kan ik ook gaan inpakken.
Groeten,
Angelo.
Ton, heel knappe prestatie. Wist al van je tijd via Twitter, was daarna direct op het net naar de route opzoek geweest. Is een mooie en lastige route. TOP
Een reactie posten