vrijdag 19 juni 2009

Van 2 naar 1

De nacht had de warmte verdreven en toen ik vanochtend de gordijnen openschoof kwam het met bakken naar beneden. Geen vakantiefietsweer maar toch had ik wel het een en ander gepland. Tijdens het ontbijt keek ik dan ook meer uit het raam dan naar mijn bord. Wachtend op opklaringen. En ze kwamen nog ook! Dus snel omkleden en om half 10 zat ik op de fiets. Richting Mieussy en de Col de la Ramaz. Eerst nog even wat klimwerk naar Les Gets en een lange afdaling naar Taninges voordat ik het dorp aan de voet van de col binnenreed.
Het was nog steeds droog maar het bord "fermee" voelde aan als een regenbui. Ik stopte even, nam een broodje en wat water en spoelde daarmee de teleurstelling weg. Ik keerde terug en nam de afslag naar Rond, de 2e col op die was gepromoveerd tot 1e keus. Hoewel het niet steil was verdween het dorp snel onder mij en was ik alleen en omringd door bomen. Na een steil stuk van een kilometer of 2, dat mijn ritme enigzins onderbrak, sloeg ik rechtsaf een nog smallere maar goede asfaltweg op en werd het weer wat minder heftig. Ondertussen hadden grote grijze wolken zich boven mij samengepakt en toen de eerste druppels vielen was in een klap de hoop op een droge rit verdwenen. Met een donderklap werden vervolgens de hemelsluizen opengezet en werden druppels stralen. Net voor dit moment had ik mij reeds verschansd op het overdekte terras van een verlaten chalet links langs de weg. Na 10 minuten was het ergste al weer voorbij en kon ik verder voor het laatste stuk naar de top. Zonder problemen kwam ik boven, klikte mijn voeten uit de pedalen, zette ze aan de grond en zag vervolgens....niets! De top en het uitzicht waren opgeslokt door een grote witte mistwolk waar ik ook de afdaling in moest beginnen.
Ondertussen was het weer gaan regenen, eerst zachtjes en daarna steeds harder en veranderde de weg in een stromende bergbeek. Voorzichtig remde ik mij een weg omlaag en voelde ik mij meer surfer dan fietser. Ik kwam verzopen maar heelhuids beneden en gelukkig was het nog maar 8km naar mijn warme, droge chalet. Na een rit van 62km was ik weer terug, wat minder dan ik van plan was maar ik vond het wel goed zo! Klaar voor zondag? Het antwoord ligt achter de finish.
Nu alleen nog relaxen, eten, slapen en een startnummer ophalen.
Simpele taken. De tocht zelf zal minder simpel zijn.

Geen opmerkingen: