Als de bliksem!

Als je dit bericht meteen na plaatsing lees, zal de buienradar flink in het rood staan. Ik typ dit bericht terwijl buiten de bliksemschichten de donkere hemel doorklieven. De wind is ook ineens flink gaan waaien en de eerste regendruppels verschijnen al op het raam. Nog even en dan barst het los!
Dus snel nog even het verslag van het afgelopen weekend online zetten.
Zaterdag 31 mei 2008.
De laatste dag van mei had ik in principe gereserveerd voor de Bilzen Classic zoals ik al eerder liet weten. Door het noodweer in België durfde ik het echter niet aan om naar het zuiden af te reizen om daar vervolgens te constateren dat er niet gereden kon worden. De plannen werden dus gewijzigd.
Het werd een intensief rondje Nieuwkoopse Plassen, zo'n 90km met een aantal lange tempo's erin. Om 11.30 uur ging ik met mooi weer van start en na eerst een half uurtje te hebben losgereden kon het intensieve deel beginnen. En gelukkig, daar waren ze weer! Goeie benen!
Ik had ze even een tijdje moeten missen, maar ze draaiden weer als vanouds in het rond. Het tempo zat er dan ook goed in en zelfs de af en toe flinke tegenwind kon ze niet deren. Terwijl de zon uitbundig op m'n armen en benen scheen (niet ingesmeerd en dat was later duidelijk te zien) fietste ik weer met veel plezier door de mooie natuur van Zuid-Holland (die er in overvloed is, alleen je moet het wel WILLEN zien!).
Het rondje werd uiteindelijk 91km en ik had er totaal 2 uur en 49 min. over gedaan wat dus een mooi gemiddelde betekende van 32,3 km/uur. Kijk, dat zet tenminste zoden aan de dijk! De zondag was geboekt voor een wat rustiger en langere duurtraining.
Zondag 1 juni 2008.
Nog iets meer dan een maandje te gaan en dan is het zover, het grote werk, "La Marmotte" en het begint al aardig te kriebelen! Allerlei scenario's schieten door m'n hoofd, m'n hoofd loopt over van plannen en routes om ter plekke te gaan rijden in de laatste 2 weken. Ook ben ik alvast begonnen met het lijstje met alle spullen die er mee moeten, je zal toch wat vergeten!
Met zo'n lange duurtraining als vandaag in ieder geval tijd genoeg om over van alles en nog wat na te denken.
Het is een sombere zondagochtend, veel bewolking en nevelig, de zon is nog in geen velden of wegen te bekennen. De goeie benen van zaterdag hebben mij gestimuleerd om vroeg op te staan, dus om 6.15 uur gaat de wekker en om 7.10 uur doe ik de deur achter me dicht en spring op mijn trouwe bondgenoot. Beter nog dan een bondgenoot, beter nog dan een echtgenote, staat altijd klaar, zeurt niet, doet alles wat ik zeg, ideaal! (kom maar op met die reacties!)
Ook het feit dat het Nederlands Elftal z'n laatste oefenwedstrijd om 15.00 uur zal spelen heeft me bijtijds uit bed doen springen, ik geef het toe, dat was ook een reden.
Affijn, op dit vroege zondaguur is er uiteraard nog geen hond op straat, ik neem het niemand kwalijk, dus lekker rustig. Ook staat er geen zuchtje wind en ik geniet van de stilte en de vogels die natuurlijk wel wakker zijn (gereïncarneerde wielrenners?).
Het wordt dus een lange duurtraining, richting de Utrechtse Heuvelrug, even de Amerongese Berg pakken, en dan weer terug. De goeie benen zijn ook vandaag weer present en met een lekker tempo gaat het richting de in nevel gehulde horizon die, naarmate ik dichter bij het keerpunt kom, steeds meer lijkt te verdwijnen. Het tot dan toe droge weer gaat dan ook, tussen Cothen en Leersum, over in een stevige miezelregen. Het doet me echter niets, ik voel me goed, het draait lekker en ook de Amerongese Berg laat ik zonder veel moeite achter me. Ik ben over de helft en de terugweg dient zich aan als één groot déja vu. Toch ziet het er in omgekeerde richting altijd net weer even iets anders uit, dus dezelfde weg terug vind ik eigenlijk, gemeten op de schaal van saaiheid, nooit een probleem. Ook de miezelregen laat ik na verloop van tijd weer achter me en kan ik gelukkig weer wat droogwaaien. Het is nog steeds erg rustig op de weg dus heb ik meer tijd en oog voor de natuur om mij heen : vinken, sijzen, putters, groene specht, grote bonte specht, patrijs, fazanten, vlaamse gaaien, ooievaars. Allemaal gezien tussen Capelle en Amerongen in een krappe 6 uur tijd, wie zegt dat fietsen saai is ?!
Bij Schoonhoven besluit ik het laatste stukje toch wat anders te rijden, langs de Vlist, Haastrecht en Gouda, bij elkaar een kilometertje of 5 meer. Weer terug in Capelle staat de teller op 176km, gereden in een lekker constant tempo en hartslag (op de klim halverwege na dan) en in 5 uur en 37 min.
Op het einde toch wel wat moeie benen (de tempo's van de zaterdag werden voelbaar) maar zeer tevreden over het weekend dat anders werd dan gepland, maar zeker niet minder mooi.