Vliegensvlug

Je ziet ze wel eens rijden, de Solex club.
Sommige helemaal in tenue, met lange leren jassen op zo'n fiets met hulpmotor want meer kan je het niet noemen. Vroeger hadden we er ook een en dan moest je met zo'n hendel de motor op je voorwiel zetten (kan ook een ander merk dan Solex zijn geweest hoor, het is om het even) en dan schoot 'ie al sputterend aan. Zo'n typisch geluid, tegensputteren zou je bijna zeggen, alsof 'ie geen zin had en wou zeggen : ga lekker fietsen.

Over lekker fietsen gesproken. Vanavond leek het ook wel of ik een hulpmotortje erop had zitten. Het ging wel heel erg lekker. Ik vloog over de Van Brienoordbrug. Ik vloog door de Heinenoordtunnel. En ik vloog nog steeds toen ik ze in omgekeerde volgorde weer tegenkwam.
Heerlijk, dat soort avonden of dagen dat jij en je fiets de hele wereld aan kunnen. Het was ook nog heerlijk weer, zon en weinig wind, dus wat een verwennerij zo op een doordeweekse dinsdag.
Het rondje van 64km, op een alsmaar stiller wordende weg en de klok die richting kwart voor negen ging, werd dan ook net binnen de 2 uur afgeraffeld en snel uitgerekend dus een gemiddelde van iets boven de 32 (wat een rekenwonder!).
Daarna vliegensvlug eten en douchen en ontspannen op de bank kijken naar een Nederlands elftal tegen een clubje armetierige Roemeense voetballers (die er niks van bakten).
Kampioenen, olé, olé.