Terugkijkend naar mijn lijstje stond er morgen Tilff-Bastogne-Tilff op het programma. Ik heb besloten er niet aan deel te nemen. Na 2 weekenden Limburg achter elkaar had ik geen zin om weer ruim 2 uur heen en 2 uur terug in de auto te zitten. Bovendien worden het dure toertochten als je buiten het inschrijfgeld ook de benzineprijzen even mee gaat tellen. Geen T-B-T dus morgen maar andere plannen voor dit Pinksterweekend.
Vanochtend ging ik voor de verandering weer eens vanuit Capelle voor een lange fietstocht. Om 7.05 uur precies deed ik de deur achter me dicht en ging het eerst richting Gouda. Geen heuvels vandaag…..of toch? Jawel, lees gewoon verder.
Het was nog heerlijk rustig op dit tijdstip en ook de temperatuur was nog aangenaam, zo’n 15 graden. Die zou snel op gaan lopen, het zou warm worden vandaag. Ook de oostenwind zou gedurende de dag harder gaan waaien maar zo vroeg in de ochtend viel het reuze mee. Op het gemak was ik Gouda snel voorbij en kwam Oudewater in zicht, altijd leuk om doorheen te rijden, zeker als het grootste deel van de inwoners nog wakker moet worden (vorige keer was erg druk met allerlei verkeer). Ook daarna duurde het niet lang meer voordat ik de indrukwekkende zendmast bij Lopik in het vizier kreeg. Een goed richtpunt omdat mijn route er vlak langs ging. Ik was blij met mijn vroege vertrek want in IJsselstein waren ze al druk bezig om allerlei wegen met hekken af te zetten in verband met de IJsselsteinloop. Een warme dag om hard te lopen.
Na IJsselstein over de Prinses Beatrixsluizen richting Houten en vervolgens na Cothen richting Leersum. Kijk de heuvels komen al dichterbij!
Na 90km precies fietste ik Leersum binnen en sloeg af naar de Scherpenzeelseweg waar het al wat omhoog ging langs het Leersumse Bosbad waarvan ik me herinnerde dat ik daar, heel heel heel lang geleden, als kind tijdens de zomervakantie weleens had gezwommen. In de afdaling werd het tijd om eens wat te eten, er was nog een lange weg te gaan, dus wat energie erbij kon geen kwaad. Het was inmiddels 10.00 uur en de zon brandde er al lekker op los. De Amerongense Berg kwam in zicht. Met nog steeds weinig mensen op de weg ging het lekker omhoog en kon ik de spieren even goed hun werk laten doen wat een welkome afwisseling was op al het vlakke werk van vandaag. Na de Amerongse Berg ging het beneden linksaf richting Elst waar ik ook weer linksaf sloeg de Bosweg op die zoals de naam al zegt het bos in ging. Ook hier was het nog steeds erg rustig en kon ik volop genieten van de natuur en vogels die een enthousiast fluitconcert gaven (fluitconcert heeft hier dus een heel andere, positieve betekenis).
Na dit mooie stuk door het nieuwe groen kwam ik op de Cuneraweg terecht aan de rand van Veenendaal en sloeg ik gelijk weer rechtsaf de Veenendaalsestraatweg op en even verderop weer linksaf de Defensieweg op, een pittige heuvelachtige weg die in veel toertochten in deze omgeving wordt opgenomen. Na de Autoweg die van deze kant altijd weer steiler en moeilijker is dan ‘ie lijkt ging het over de Bergweg verder richting de voet van de Grebbeberg. Dit was het laatste klimmetje van vandaag en nadat ik de brug bij Rhenen (zie foto)
was overgestoken fietste ik Utrecht uit en Gelderland binnen en was het gelijk weer zo plat als een dubbeltje! Op naar het Drutense Veer waar ik de Waal zou oversteken. Al wachtende op mijn vervoer over het water zag ik op mijn computertje dat het inmiddels 26 graden was en ook was de stilte verdwenen en kwam fietsend Nederland in beweging. Het bootje stroomde aardig vol met Gazelles en Batavussen waar grote fietskaarten op het stuur waren bevestigd. Hopelijk gingen ze met de wind mee. 
Ik in ieder geval wel, en helemaal tot aan huis toe dus dat werd een makkie, tandje groter en al snel kon de cruisecontrol aan op zo’n 35km/uur. De route ging vervolgens over de dijk langs de Waal richting Zaltbommel waar de markante brug al van ver te herkennen is. Het was inmiddels, na zo’n 160km, tijd geworden om bij te tanken, de bidons waren zo goed als leeg en dus werd het uitkijken naar een tankstation of iets dergelijks waar ik wat drank kon inslaan. Die was snel gevonden en al gauw stroomde de heerlijk koele Aquarius door het opgedroogde keelgat. Met een paar flesjes water werden de bidons gevuld en konden we weer verder, richting de pont van Brakel. Ook hier was de oversteek over het water snel gemaakt en fietste ik weer op bekend terrein. Al diverse fietstrainingen waren hier dit jaar al gepasseerd, dus kon het behalve op de cruisecontrol nu ook op de automatische piloot. Nog even en ik hoefde zelf bijna niks meer te doen (behalve trappen dan). De mooie Alblasserwaard was snel onder de wielen door en de thuishaven kwam nu snel in zicht. Nog even de pont bij Kinderdijk, je zou er zeebenen van krijgen van al dat varen, en dan de laatste 7 km naar Capelle. Het was een lange rit geworden, 237km en 7 uur en 29 minuten op het zadel. Warm, maar niet te warm, het was goed te doen geweest. Thuisgekomen verlangde ik echter wel naar een lekkere koele douche, een beloning die ik dan ook gelijk aan mijzelf uitdeelde. Morgen rustdag, 1e Pinksterdag, Moederdag, alle 3 tegelijk. Maandag een mooie rit door de Brabantse en Belgische Kempen. Tot later!
1 opmerking:
Grappig, ik fietste gisteren Houten - Cothen - Leersum - Amerongse berg.
Een reactie posten