Herfstweekend

Hoe mooi wil je het weer hebben in oktober? Zoals dit weekend dus! Heerlijk fietsweer met weinig wind, zon en een aangenaam temperatuurtje.
Na vrijdagavond mijn racefiets weer te hebben opgehaald na zijn onderhoudsbeurt was het zaterdag een uitgelezen dag om te kijken hoe soepel het allemaal weer draaide. Na 2 weken niet gefietst te hebben (het woon-werk verkeer even buiten beschouwing gelaten) was het ook afwachten hoe het met de benen zou zijn. Na hevige twijfel over de kleding (lange broek/korte broek, jackje/geen jackje) ging het om 10.00 van start in toch bijna een volledig zomertenue (alleen het ondershirt met lange mouwen gaf er een herfsttintje aan). Ik had me voorgenomen om een rondje Brielse Meer te rijden, zo'n 105km. Na de uitspatting van 2 weken terug ga ik dit al bijna als een "klein" rondje beschouwen!
De motor moest even op gang komen maar na zo'n half uurtje ging het toch verbazend lekker en zat ik al weer te genieten van het mooie natuurschoon. Langs de Oude Maas en na de Heinenoordtunnel aan de andere kant over het Zalmpad naar Oud-Beijerland. Even om het mooie haventje heen en daarna verder over de Spuidijk richting de pont bij Nieuw-Beijerland.
Ook de Bernisse is een prachtig gebied en dubbel zo mooi in het zonnetje met alle herfstkleuren en geuren. Met de wind in de rug was ik er voor het mooie eigenlijk te snel doorheen, maar m'n hoofd moest met m'n benen mee want die hadden er ook zin in.
Na de brug bij het Brielse Meer ging het weer terug richting Capelle nog steeds in een lekker ontspannen tempo tussen de schapen door manoeuvrerend langs de Brielse Maas. Vervolgens via Spijkenisse en de Carnisse Grienden weer richting de Van Brienenoordbrug die ik nog even voluit in het zog van een brommer omhoog ging.
Na 105km en 3 uur en 28 minuten was ik weer terug. Een heerlijk rondje en lekker gereden.

Vandaag was het weer eens tijd voor een rit op de mountainbike. Even terugbladeren in mijn schema: 22 mei 2008 had ik daar voor het laatst op gezeten.
Uit de weer overvolle mtb-kalender had ik voor Sprundel gekozen, lekker dichtbij, niet teveel hoogteverschillen. Een mooie tocht om weer een beetje te wennen.
Het was een beetje nevelige ochtend maar gelukkig niet koud en om precies 9.00 uur reed ik weg bij café De Drie Zwaantjes. Het begin ging over wat asfalt en langs wat weilanden om wat warm te worden maar daarna kon de pret beginnen. Vraag me niet naar de route, het was draaien en keren in een voor mij onbekend terrein, maar het was wel mooi. Veel bos (zullen de Rucphense Bossen wel zijn geweest) met aardig wat technische stukjes. Tot aan de verversingspost (na 23km) deed ik het relatief rustig aan om het andere sturen weer een beetje in de vingers te krijgen. Na de korte rustpauze werd ik echter ingehaald door 3 mannen die het tempo er aardig in hadden. Ik twijfelde even maar besloot toch maar aan te haken. In de rug van een man in het paars en aan hun shirts te zien 2 plaatselijke helden kachelde het lekker door over de bospaadjes en ik kreeg er steeds meer lol in. Het mooiste stuk van het parcours was duidelijk in de 2e helft gestopt en er zaten zelfs wat kleine heuveltjes in. Even leken we de paarse trui kwijt te raken toen hij uit balans in een plas van zeker een halve meter diep terecht kwam en tot aan zijn knieën in het bruine water verdween. Na zo'n 10 minuten sloot hij met een broek in 2 kleuren weer aan.
Op een prima uitgepijlde route kon ik het tempo makkelijk volgen en ook de technische stukjes gingen steeds beter en het tempo bleef hoog tot we zo'n 3 km voor Sprundel het asfalt opdraaiden richting het einde. Ik liet de anderen gaan en besloot het resterende stukje tot aan de auto lekker rustig uit te rijden.
Hoewel de zon geen kans had gezien om de nevel en de bewolking te verdrijven was ook dit weer een heerlijke fietsrit geworden, 47km lang en in net geen 2 uur volbracht. Ondanks de modder in mijn neusgaten volgende week weer!