Waterballet

Het plan was eigenlijk om vandaag lekker rustig 2 uurtjes op de Tacx te trappen want voor de zondag stond er een pittige MTB-rit op het programma. Na eerst een aerodynamische coup te hebben laten aanmeten bij de kapper was het daarna aan de koffie en een beetje achter de computer zitten en ongemerkt gaat de zaterdagochtend dan sneller dan verwacht. Tijdens al dat getreuzel was het buiten dermate opgeknapt dat de twijfel m'n bovenkamer kwam binnengewaaid. Een bleek zonnetje zag ik zelfs even, dus toch maar naar buiten? De fietspaden begonnen al op te drogen door de wind en om 12 uur hakte ik de knoop door. Het werd buiten fietsen!

Snel nog even wat gegeten en om kwart voor 1 reed ik weg, zonder route in m'n hoofd, die zou vanzelf wel tevoorschijn komen tijdens het fietsen.

Eerst via de Zevenhuizerplas richting de Rotte en omdat het nog steeds droog was besloot ik maar even een fotootje te maken op de brug over het water. Er stond wel veel wind en dat dit geen rustige D1-training zou worden had ik al gauw in de gaten. Maar het ging wel erg lekker en de benen waren in ieder geval goed.

Volgens de buienradar zou het pas om een uur of 3 gaan regenen maar net toen ik de Kandelaarbrug over was voelde ik de eerste druppels naar beneden komen. De eerste van heel veel druppels die nog zouden volgen en overal gingen zitten waar je ze niet wil hebben. Toch waren er heel veel fietsers onderweg zoals ook dit leuke groepje. Bezig met trainingsachterstanden inhalen veroorzaakt door alle sneeuw en ijs van de veel te lange winter. En nu allemaal bezig om zich vol te zuigen met de regen die steeds harder naar beneden kwam. Van de regen in de drup zogezegd maar thuis blijven zitten is met maart voor de deur geen optie meer.

Zelfs in het decor van een waterballet blijft het Westland toch een prachtig fietsgebied en de harde wind en het slechte weer kunnen daar niks aan veranderen en ik had het dus nog steeds naar m'n zin. Via Schipluiden, de Lier en Maasland ging het naar Vlaardingen waar ik de wind in mijn voordeel kreeg.

Maar elk voordeel heeft z'n nadeel (of was het nou andersom?) want ondanks m'n waterdichte overschoenen liepen m'n schoenen het laatste uur toch langzaam vol water en produceerden ritmische sopgeluiden. M'n fiets zag er inmiddels uit alsof ik met een wedstrijdje veldrijden bezig was en al het poetswerk van het weekend ervoor was in een middag om zeep geholpen. Tijdens de laatste kilometers droomde ik even weg naar mooi droog zonnig weer, schone wegen, korte broeken en mouwen. De droom spatte uiteen toen ik na 94km en 3.15 uur fietsen m'n schoenen uit m'n pedalen klikten, van m'n fiets stapte en er 2 bruine stralen water uit spoten. Duidelijk nog geen zomer, zelfs nog geen lente, maar toch tevreden met een rit die eigenlijk niet de bedoeling was geweest.

Fiets route 400232 - powered by Bikemap