Double date en vliegverkeer

Even een vrijdagje rust genomen om de inspanningen van de SRC te verteren maar met nog een heel weekend te gaan konden er natuurlijk nog heel wat kilometers gemaakt worden.
Zaterdag is natuurlijk boodschappendag dus dat maar eerst even gedaan voordat de rest van Capelle wakker werd. Ik kon me dus op een normale manier tussen de schappen door bewegen en ook het kassameisje was nog niet gestresst. Ik was dus snel weer terug en met de koelkast weer gevuld kon ik gaan fietsen.
Was wel benieuwd hoe de benen zouden zijn na al die Belgische heuvels maar al na 10 minuten voelde ik dat het daar wel goed mee zat. Ze voelde zelfs zo goed aan dat al fietsend het idee naar boven kwam borrelen om mijzelf maar eens flink op mijn donder te geven. Volle bak en we zouden wel zien waar het schip zou stranden. Via Bodegraven en Woerden ging het naar de Nieuwkoopse Plassen en ging het zonder problemen volle kracht vooruit. Over bakboord naar Meije en Zwammerdam laverend tegen de wind in maar bij Alphen a/d Rijn kreeg ik lekker de wind in de zeilen zodat ik Boskoop al snel binnen stoomde. De brug stond open, niet voor mij maar voor een paar grote luxe jachten waarvan 1 naam bleef hangen, de "Aeolus". Moest later even googelen voor de betekenis en het bleek in de Griekse mythologie de door Zeus aangestelde bewaker van de winden en baas van de windgoden te zijn. Ook op mij had de wind geen vat, slechts de slagbomen voor de brug hadden mij weten te vertragen. Tijdelijk en na zo'n 5 minuten gedwongen stilstand kon ik weer verder richting Benthuizen en Zoetermeer. Nog steeds maalde m'n benen onvermoeibaar en met kracht de pedalen rond alsof het uitstapje naar het zuiden geen 2 dagen maar 2 weken geleden was. Ik wachtte tevergeefs op de vermoeidheid die niet kwam. Een machtig gevoel en na 121km was het rondje compleet en fietste ik Capelle weer binnen.
Einde van een mooie fietsdag zou je denken. Normaal gesproken wel maar na een paar uurtjes stond de 2e fietsafspraak al weer vast. Een avondritje met het Posbank-trio. Nee geen 1 of ander door een bank gesponsord muziekgezelschap, maar m'n supergezellige fietsmaatjes!
Een paar uur later zat ik dus weer op hetzelfde zadel en leek het net of ik niet afgestapt was. Een rondje Rottemeren, lekker rustig aan, iets meer dan een uurtje lekker trappen. Uit de wind achter de mannenruggen werd door de kaakspieren van de dames eigenlijk het meeste werk verricht. Kon je met praten maar een berg opfietsen dan waren ze niet bij te houden! :-)
Het werden uiteindelijk 36 kilometers, 6 x 6, eigenlijk wel toepasselijk met Alpe d'HuZes in het vooruitzicht. Dan toch nog een einde aan de fietsdag en van zo'n dubbele afspraak krijg je ontzettende hongerrrrrrrrr!
Na het beulswerk van gisteren stond er voor vandaag een rustige duurtraining op de rol. Zelfbeheersing was vandaag het thema en gewoon genieten van het fietsen en de natuur om me heen.
Om 12.00 uur ging ik naar buiten waar net de zon een beetje aan het doorkomen was. Nog wel aardig wat wind en aan de stand van de wapperende vlaggen kon ik bepalen dat het een rondje door het Westland zou worden. Dat was al weer even geleden dus dat kwam mooi uit.
Eerst dus maar eens via Zestienhoven richting Schiedam en Vlaardingen. Geen lumineus idee want meerdere mensen waren daar opgekomen. Toch nog veel thuisblijvers in dit lange Hemelvaartweekend en dus aardig wat fietsers en wandelaars onderweg. Ook veel irritant vliegverkeer en dat op zondag. Logisch, zou je denken, je fietst toch langs een vliegveld! Maar het grote spul viel wel mee, een enkele 737 kon ik ontdekken. Het was meer het kleine grut wat me dwars zat. Vliegen, muggen en witte pluizen (even had ik een déjà-vu van een winterse sneeuwbui!) deden een aanval op mijn ogen die gelukkig vandaag wel door een bril bescherm werden. Het leek wel of er een afspraak was gemaakt door de gehele Zuid-Hollandse flora en fauna om vandaag definitief uit de winterslaap te ontwaken, want de kikkers hoorde ik ook voor het eerst dit jaar in de sloten kwaken (nee, dit wordt geen sinterklaasgedicht!)
Veel fietsers zei ik dus en ook nog wat Ad6-ers gezien! Herkenbare shirts en geconcentreerde blikken in de laatste 3 weken naar de Grote Dag.
Op de Schie tussen Delft en Schiedam zag ik de enige file van vandaag. Een hele aparte. Heel studerend Nederland leek wel in een roeiboot te zitten begeleid door kleinere gemotoriseerde versies. Rugnummers, knetterende megafoons. Schreeuwende commando's en een strak ritme. Ik reed snel door, de Kandelaarbrug over en was 5 minuten verder weer terug in mijn stille fietswereld zonder bevelen en opdrachten.
Via de Rottemeren, waar het voor de verandering op een zonnige zondagmiddag eens een keertje niet druk was, ging het laatste stuk letterlijk en figuurlijk voor de wind en na precies 110km was ik weer terug op het thuishonk. Een mooie, ontspannen rit en genoten van de mooie natuur om me heen. Dit kost helemaal geen moeite maar levert juist een heleboel energie op! Altijd lekker als er weer een gewone werkweek voor de deur staat. Laat maar komen zou ik zeggen.