De Trofeo Baracchi was een wielerwedstrijd die van 1941 tot 1991 werd georganiseerd in Italië, in de buurt van Bergamo. De wedstrijd was een initiatief van Mino Baracchi, een zakenman uit Bergamo, als eerbetoon aan zijn vader die een groot wielerliefhebber was. Vanaf 1949 was het een koppeltijdrit voor beroepsrenners; tot 1958 bestond het uit twee delen, een op de weg en een op de wielerbaan. De laatste editie van de koppeltijdrit was in 1990 (bron : Wikipedia).
Vandaag was het tijd om deze beroemde koppeltijdrit nieuw leven in te blazen en wel in de uitvoering "mixed teams". Het deelnemersveld was klein maar van goede kwaliteit : het koppel Van Driel - Cabaret was het enige deelnemende team voor de rit van 63 km. Een misschien wat teleurstellende opkomst maar er was in de media dan ook maar weinig aandacht aan besteed (het was tenslotte ook de slotdag van de Tour de France). Niet getreurd want elke grote koers is ooit klein begonnen.
De start was in Zoetermeer en het parcours liep verder via Hazerswoude, Koudekerk a/d Rijn, Woubrugge, Ter Aar, Alphen a/d Rijn, Boskoop en Benthuizen weer terug naar Zoetermeer.
De iets te hard achter ons dichtgeslagen deur was het startschot en we waren op weg!
Een lastig parcours lag voor ons uitgevouwen en dat begon al gelijk met een beklimming van de "Col de Baly". Een kuitenbijter waarvan de beklimming met nog koude spieren geen sinecure is!
Na de net zo lastige afdaling, met verraderlijke haarspeldbochten die er na de regen gevaarlijk glad bijlagen, draaiden we het fietspad op langs de A12 en werd het tempo flink opgeschroefd. De eerste kilometers werd er nog veel gepraat en fietsten we (te) veel naast elkaar. Misschien niet goed voor de snelheid, maar omdat de einduitslag toch al vaststond namen we de tijd om de tactiek even door te nemen. Dat er tussendoor ook nog wat over koetjes en kalfjes werd gepraat is een detail wat er eigenlijk niet toe doet en is ook niet van invloed geweest op het eindresultaat. Het was in ieder geval sfeerbevorderend en dus een soort mentale doping zullen we maar zeggen.
Het wegdek was dus zogezegd nat en Amber moest dan ook haar best doen om de waterstraal die van mijn achterwiel omhoog spoot te ontwijken. Zo hadden we ieder onze handicap, ik de wind en Amber het water. We hadden gelukkig 4 goeie benen en het tempo zat er goed in.
Na Woubrugge en op een mooi en lang recht stuk richting Ter Aar riep Amber dat het best wat harder mocht en dat ze een stukje 40 per uur wel zag zitten. Ik schakelde een paar tandjes bij (=af) en voerde het tempo nog verder op terwijl ik, onder mijn linkerarm door, af en toe naar achter keek of het blauw/zwarte voorwiel nog in beeld was. We draaiden tegen de wind in en m'n benen begonnen onderhand aardig te branden (daar was na de wind en het water ook het vuur) maar m'n partner in crime wist van geen wijken en hield het vol totdat we verplicht in de remmen moesten knijpen om een voorrangsweg over te steken. Het devies voor een tijdrit is vooral doorrijden maar in dit geval was het beter voor onze gezondheid om niet onze voorwielen in een voorbijrazende vrachtwagen te parkeren!
Richting Boskoop konden we een mooi tempo blijven draaien en pas op weg naar Benthuizen, met de stevige wind vol op de kop, hadden we enige haperingen. De communicatie viel even weg (waarschijnlijk zaten onze oortjes niet op dezelfde frequentie) en er ontstonden af en toe wat gaatjes. Richting Zoetermeer draaiden we weer van de wind af en was het ritme terug wat we volhielden tot aan de finish.
In Parijs stond het rijen dik met toeschouwers en was het na de eindstreep een chaos met opdringerige journalisten. Wij hadden daar geen last van en konden na 2 uur en 6 minuten buffelen gewoon relaxed aan de thee met sandwiches (eigen fabrikaat).
Een mooie rit en goed samengewerkt en dus een verdiende 1e plaats, dat is logisch, ja toch?
Uitslag "Trofeo Baracchi Revisited" afstand 63,5 km :
1. Van Driel-Cabaret 2 uur en 6 min. (gem. 30,24 km/uur)
In een Tour zonder Nederlandse overwinning is er gelukkig nog hoop voor het vaderlandse wielrennen met deze 1e plaats in een koers die naar onze mening weer een plaats verdiend op de kalender van het professionele cyclisme. Volgend jaar misschien?
zondag 25 juli 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Ik blijf 't verbazingwekkend vinden dat ik in maart zo'n beetje voor 't eerst naar buiten ging op 'n racefiets. Net 10km lang een tempootje van 25 km p/u kon volhouden en nu deze afstanden en snelheden uit m'n benen kan persen. Dat komt toch mede door jouw begeleiding en steun.
Thxx van de week proberen we 't nog iets langer en wellicht nog iets harder :-)
goed tandem, zeg !
dus over maximaal 4 maanden 35 km p/u gemiddeld ?
en dan.............
bestaat er ook een tour de france voor amateurs ?
is dat een ideetje, als nieuwe uitdaging ?
gr
john
Klasse. En dan onderweg ook nog even de verjaardagskalender doornemen..... ;~))
Een reactie posten