Oververhit

Het is allemaal leuk dat warme weer maar mijn hersenpan raakt er dusdanig van oververhit dat er haast geen blog meer uitkomt. En ik zie dat ik alweer zo'n 10 dagen in te halen heb dus ik ben ernstig aan het verzaken als ik zo naar de titel van mijn weblog kijk.
En er is inmiddels al weer genoeg gebeurt, daar ligt het niet aan, maar ik heb het tot vandaag niet voor elkaar gekregen om het vanuit de wirwar van mijn hersenspinsels via mijn armen en vingers op het toetsenbord te krijgen. De kans is dan natuurlijk groot dat het er ineens weer als een stortvloed uitkomt en voor je het weet zitten al je bloglezers zich weer tot diep in de nacht met slaperige ogen door een eindeloos stuk heen te bijten. En dat leidt dan weer voor velen tot een slechte nachtrust, lusteloosheid en weinig productiviteit op het werk de dag erna dus je zou kunnen zeggen dat de economie gebaat is bij regelmatige kortere blogjes van mijn kant.
Om maar met de fietsdeur in huis te vallen : met het fietsen gaat het prima en de benen beginnen langzaam maar gestaag weer naar de oude vorm te groeien. Dat moet ook wel want voor eind augustus / begin september heb ik nog snode plannen! Allereerst een vakantie in de Pyreneëen en de Montagnes Noir waar ik toch weer wat beklimmingen en bergen aan mijn lijstje wil toevoegen. Op 22/08 rij ik dan de "Laurent Jalabert" een cyclo vanuit Mazamet met finish op de Pic de Nore, waar ik ouderwets wil knallen! Daarna op 28/08 de "Vélomédiane Claudy Criquielion" en dan nog op 05/09 de "Henk Lubberding Classic". Ruim 3 weken presteren op (persoonlijk) topniveau dus Ton is weer serieus aan het trainen geslagen.

Afgelopen zondag een lekker rondje rond de Posbank gereden van 77 km met een stuk of 5 klimmetjes die buiten verwachting goed gingen. Er is nog aardig wat klimvermogen in de spieren blijven hangen na het voorjaar en het kunststukje in de Alpen. Ik had eigenlijk nog wel wat meer willen rijden maar ik was 's ochtends zo aan het treuzelen dat ik pas om even voor 11-en het tropisch regenwoud binnenreed. Ik waande mij rond de evenaar met een nat bos, natte weg en een brandende zon die door het bladerdak heen prikte. De stoom steeg van het asfalt op en bleef twijfelend zweven tussen de tot enorme proporties uitgegroeide varens die langs de weg stonden. De restanten van de onweersbuien zorgden dus voor een broeierige sfeer rond de Posbank maar dat nam niet weg dat de natuur er voor het overige er weer allemachtig prachtig bij lag.
Ik had daar dus nog best wel wat langer rond willen rijden maar ik had nog een afspraak staan in Giesbeek om 14.00 dus moest ik echt met tegenzin na bijna 2,5 uur verplicht in mijn remmen knijpen. Gelukkig dat ik op dat moment bij m'n auto stond en niet ergens in the middle of nowhere. Nou ja, auto......hij stond lekker in de volle zon en was dus tijdelijk omgebouwd tot privé-sauna en een golf hete lucht van minstens een graadje of 50 spoelde over mij heen toen ik de portieren opendeed. Ik heb 'm maar even laten luchten voordat ik er in ging zitten. Ik had 's avonds nog een BBQ in de planning staan en wilde niet alvast voorgebraden aankomen. Voor je het weet schuiven ze je op een stokkie en gooien ze je op het rooster. Voor sommigen ben ik misschien om op te vreten (willen die zich trouwens dan gelijk even melden) maar dit vond ik net iets te ver gaan. Bovendien had ik mooi de tijd om me even op te frissen.

Op weg naar Giesbeek begon ik in mijn rijdende hete-lucht-oven al weer aardig peentjes te zweten. Zeg maar gerust winterwortelen want ik voelde het aan alle kanten naar beneden stromen. Een beetje onnodig als je bedenkt dat ik gewoon airco in de auto heb (ja, ja, ik heb dan wel een pausmobiel maar wel een hele "coole") maar dan moet je natuurlijk niet vergeten dat je 'm hebt! Ik zat dan ook op de bank bij mijn afspraak nog flink na te stromen en ik hoop dat ik geen natte plek heb achtergelaten. Zo ja, dan hierbij alsnog excuses en ik hoop niet dat de hond ervoor op z'n lazer heeft gekregen.

Wat euri lichter maar een stuk blijer met mijn Easton EA90SL's (want daar was ik voor gekomen!) was ik een half uurtje later weer op weg (nu wel airco-gekoeld en al) richting Capelle.
Nu nog even een nieuwe groep op mijn fiets laten zetten en dan is 'ie met zo'n mooi wielsetje weer helemaal klaar voor de rest van het jaar. Ik kannie wachtuhh!