Réunion incomplet

Het is even stil geweest op mijn weblog. Na het lange Ad6-verhaal was de koek even op. Ik zat waarschijnlijk aan m'n tax wat het aantal woorden betrof en ik kreeg niks leesbaars meer uit m'n toetsenbord. Er is inmiddels al weer flink gefietst en ook de goeie benen zijn weer teruggevonden dus wat dat betreft geen reden tot klagen. En dat geldt ook voor het afgelopen Tour de France weekend waar ik als gast van Team Saxo Bank het echte werk van heel dichtbij heb kunnen meemaken. Wat wil je nog meer als fietsliefhebber? Een mooi weekend dat werd afgesloten met de 1e Team de Viergang BBQ!

Het was gisteren een mooie avond voor de 1e Alpe d'HuZes reunie en bijna iedereen was aanwezig. Het "chaletgevoel" was weer terug al ontbrak de krakende vloer. De 4 weken duurden lang maar leken voorbijgevlogen met alle teammaatjes zo weer bij elkaar. Het was net alsof we weer op de Alpe waren.

Prachtig weer om te barbecuen al stond er aardig wat wind op het terras waardoor we bijna het water in waaiden. Gelukkig was er een reddingsboot aanwezig die dan ook even door Irene en mij werd getest. Zogezegd was de reunie niet helemaal compleet omdat Domenica en de 2 honden er niet bij waren. Dave, onze mede Ad6-er uit Castricum, en zijn vrouw Ineke en dochter Noa waren gelukkig bereid gevonden om dit gat op te vullen. Eén plek op het terras bleef echter leeg, een plek naast een stoel of een plekje onder een tafel, de plek waar Crady had moeten zitten. Omhoog kijkend naar haar baasje en wachtend op iets lekkers wat op een bord was achtergebleven. Helaas heeft Crady de strijd tegen haar ziekte niet gewonnen en is zij afgelopen vrijdag ingeslapen met de herinnering aan een prachtige week in Frankrijk en een mooi leven samen met haar baasje Amber.

In de 9 maanden sinds het begin van het Ad6-avontuur heeft ze mijn hart gestolen en een lievere hond kan je je bijna niet voorstellen. Nooit zal ik echter meer het geblaf horen achter de deur na het aanbellen, enthousiast begroet worden en zal ik geen "wasbeurt" meer van haar krijgen. Het zal vreemd zijn en ik ga haar heel erg missen, zoals iedereen haar zal missen. Maar de mooie herinneringen blijven achter en met plezier zal ik aan haar terugdenken (lees hier het verhaal van Crady).

Crady

Crady zal trouwens van boven ook goedkeurend naar beneden hebben gekeken en tevreden hebben geblaft omdat zij haar baasje heeft zien lachen. Het verdriet werd op deze avond even naar de achtergrond verschoven en er werd veel gelachen en de onderwerpen waren weer van het gebruikelijke niveau. Het bleef dan ook nog lang gezellig en nieuwe fietsdoelen werden in de groep gegooid. Want al is het Ad6-verhaal bijna voorbij, het team blijft uiteraard bestaan en zal ook volgend jaar ongetwijfeld ergens op een berg fietsend in actie zijn.

Nu is het voor mezelf tijd om plannen te maken voor de rest van de zomer en het najaar. Een cyclo in Zuid-Frankrijk en de Henk Lubberding Classic staan zeker op het programma en voor de rest zien we wel wat er voorbij komt. Dat het een mooie zomer wordt is zeker!