Elk nadeel heeft z'n voordeel

Zaterdag 24 juli 2010. Vandaag een ritje alleen en dat is niet zo verwonderlijk want welke andere gek stapt er nou om half 7 op z'n vrije zaterdagochtend op een racefiets. Niet veel, want zeker het eerste uur en ook nog het tweede is er geen kip op straat te bekennen.
Geen kippen maar wel fazanten, patrijzen, eenden, konijnen en hazen kom ik in het Loetbos op dit vroege tijdstip tegen en hele kerstdiners springen op het laatste moment voor mijn wiel weg.
Een lange duurtraining van 150km staat op het programma en ondanks het vroege uur voelen de benen direct al goed aan. Ik bestempel mezelf niet echt als een ochtendmens maar ik heb wel gemerkt dat presteren in de eerste uurtjes van de dag mij altijd goed afgaat. Ook de Alpe d'HuZes-kleding die ik heb aangetrokken zal wel van invloed zijn op het goeie ochtendgevoel want die kleding is tenslotte gemaakt om heel vroeg en lang goed te presteren! :-)
De zon is nog maar net boven de horizon tevoorschijn gekomen en schijnt recht in m'n gezicht als ik richting Schoonhoven fiets. Ik dans op de pedalen, ik voel de trappers amper en de snelheid gaat lekker omhoog, geholpen door een heel zacht briesje wat in mijn rug blaast. Ook de duizenden muggen dansen op en neer boven de rietkragen links en rechts in de sloten langs de weg. Gelukkig niet boven het asfalt, ik heb al een stevig ontbijt achter de rug, en ze vormen een soort erehaag als ik tussen het vliegend gezelschap doorfiets. De natuur is mooi zo op een zonnige zaterdagmorgen.
Na 45 km ga ik de brug over bij Vianen. Een enkele auto raast voorbij aan de andere kant van de vangrail. Zelfs op de snelweg is het nog rustig.
Op de lange weg richting Leerdam voer ik het tempo nog wat op. De wind waait nog wat rechter in mijn achterwiel en 10km lang kan ik de 40 op de teller houden. Ik kijk tussen mijn armen door naar beneden en bekijk de benen die vrijwel onvermoeibaar op en neer blijven gaan. Ongelofelijk eigenlijk hoeveel kracht en uithoudingsvermogen in de dunne spiervezels zit opgeslagen. De zon heeft na weken mooi weer eindelijk kleur op de benen gebracht en het gladde bruin steekt mooi af tegen het wit van de fietsbroek. Een vleugje narcisme waait in mijn hoofd en een kort moment bewonder ik mijn benen. Het waait er ook net zo snel weer uit als ik mij op de weg moet concentreren als ik de winkelstraat van Leerdam binnenrij. Een lege winkelstraat want ik passeer gelukkig nog net vóór 9 uur en dus vóór het winkelende publiek. Langs de wereldbekende glasfabriek rij ik de dijk op langs de Linge richting Arkel.
Ik ben halverwege en prop even een Powerbar naar binnen. Stopverf met kokossmaak. Het is weer eens wat anders en met veel water spoel ik het mijn slokdarm in. Geen culinair hoogstandje maar wel goed voor veel koolhydraten die ik met een terugweg vol tegenwind wel kan gebruiken.
In de Alblasserwaard begint het toch flink te waaien en ik moet alle zeilen bijzetten om het tempo erin te houden. Een grappige uitdrukking die in werkelijkheid op dit moment alleen maar averechts zou werken!
De benen blijven hun werk doen en langs de mooie Graafstroom rij ik Alblasserdam binnen. Even tijd voor nog wat meer tempowerk en ik ga voluit en staand op de pedalen de brug op over de Noord. Linksaf richting Zwijndrecht draai ik de dijk op en krijg de wind weer schuin in de rug en kan ik mooi bijkomen van de extra inspanning.
Richting Heerjansdam wordt het nu toch al flink wat drukker op het fietspad met trimmers en fietsers. Sportend Nederland is ontwaakt en naar buiten gegaan om ook van de zon te genieten.
De laatste 20km krijg ik de wind weer van voren en moet ik nog flink mijn best doen. De Van Brienenoordbrug is de laatste hindernis die ik moet verwerken maar daarna mag ik het de laatste 5km rustig aan doen richting Capelle. Na 151km en iets meer dan 4,5 uur ben ik weer terug. Een mooie rit en ik heb de heeeeeele zaterdag nog voor me. Elk nadeel heeft z'n voordeel.