Na zo'n Alpe d'HuZes-weekje met 17 mensen in een chalet en minimaal het dubbele aantal aan koffers, tassen en dozen verwacht je natuurlijk dat er spullen in verkeerde verpakking weer terug naar Nederland gaan. Ik had dan ook al lang berichtjes, mailtjes en telefoontjes verwacht van teamleden over vermiste eigendommen maar het is wat dat betreft verbazingwekkend stil gebleven. Ook in m'n eigen tassen heb ik niks vreemds kunnen ontdekken. Ik had ook geen hoge hakken of krultang van een van de dames verwacht maar een verkeerd shirtje of vreemde maat sokken had toch gekund! Dat ik 's ochtends naast de pot pindakaas greep is een detail.
Als je dan ook op de website van Alpe d'HuZes leest dat ook de afdeling gevonden voorwerpen erg minimaal was, en dat met 2700 deelnemers en een dubbel aantal supporters, dan lijken we toch wel een erg opgeruimd volkje.
Dat ik helemáál niks kwijt ben is trouwens niet waar. Ik loop al wel sinds 3 juni naar 2 dingen te zoeken die ik 100% zeker weten bij me heb gehad. Ik heb ze ook in die week verschillende keren gebruikt en weet zeker dat ze ook in de camper mee terug zijn gegaan. Het was me trouwens thuis nog niet direct opgevallen dat ik ze miste omdat ik ze verder nog niet nodig had gehad. Maar nu ik ze wel weer kan gebruiken blijken ze toch spoorloos verdwenen. Misschien moet ik er eens een teammailtje uitgooien om te zien of een van de anderen ze toevallig heeft.
Gisteren trouwens weer mijn eerste korte fietsritje gemaakt sinds 03/06, een rondje van ongeveer 40km tussen de buien door. Echt lekker ging het helemaal niet. Het was harken tegen de wind in, zwoegend de brug over en zelfs met de wind mee was het behelpen.
Dat het mijn eerste rondje sinds Ad6 was is ook weer niet helemáál waar. Ik kan me vaag een ritje herinneren op de dinsdag erna. Eten en een vrouwenhand zijn de woorden die me te binnen schieten maar verder heb ik er niet zoveel van onthouden. Ik zal het wel om een of andere reden verdrongen hebben........
Maar goed, ik had dus gisteren onderweg genoeg tijd om te verzinnen waar ik die dingen had gelaten. Heb de hele week nog even laten passeren om te kijken of dat iets zou helpen maar na verloop van tijd heb ik het opgegeven. Ze zijn gewoon pleite en ik moet maar gewoon een paar nieuwe zien te kweken in de komende weken want een paar goeie benen fietst toch veel beter.
zondag 20 juni 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Moraal van dit verhaal: 3 weken maar wat aan kloten, kost je goede poten. ;-) Binnenkort vind je die goede benen wel weer Ton.
Nog steeds geen nieuwe blog? Je bent de weg toch niet kwijt geraakt???
Een reactie posten