Een vreemd duo

De ochtend begon rustig, de wekker sloeg me niet al te hard in mijn gezicht en toen ik echt bij bewustzijn was realiseerde ik mij tot mijn verbazing dat ik eigenlijk best lekker geslapen had. Dat mocht ook wel eens een keertje. Nog wat nadoezelend smeedde ik langzaam plannen voor een indoorfietsochtend. Door de sneeuw die maar niet uit Nederland wil verdwijnen was ik wederom gedoemd tot de Tacx-trainer. De ochtendplannen werden wreed verstoord door een sms-bericht wat ergens uit een besneeuwd en modderig weiland tussen een roedel honden werd verstuurd. Of ik buiten kilometers op de fiets wilde maken als het 's middags droog zou worden? Ik verslikte me nog net niet in een hap havermout die richting keelgat ging want ik had net mijn fiets schoongemaakt en de strooiers waren ook al weer actief geweest. Ik wist de beslissing uit te stellen en we zouden het weer nog even aankijken. Het voordeel van het bericht was wel dat ik de benen in plaats van in de pedalen nu gewoon lekker op de bank kon gooien en nog wat extra rust kon meepakken. Rust is ook training dus in theorie was ik al met de warming-up bezig (ja, denk daar maar eens even over na!).
Om 1 uur kwam het verlossende bericht dat Amber plaatselijke bevriezingsverschijnselen vertoonde na haar hondentraining en niet in staat was om buiten op een zadel te gaan zitten.
Het werd dus toch binnen op de Tacx (m'n racefiets ook blij) en geeneens solo maar duotacxen!
Een kleine 2 uur later zaten we náást elkaar, ieder een fiets in de Tacx, 2 laptops op een strijkplank (soms moet je improviseren), onderweg naar nergens met een gezamenlijke bidon en ruiten die langzaam aan het beslaan waren. Ik hoor u denken : een vreemd duo.
Als trainer van het ongeleide projectiel dat naar de naam Amber luistert was het een bijzondere ervaring om live mee te maken wat pupil zoal uitspookt op de fiets op een druilerige zondagmiddag.
Ik wil niet al teveel op de details ingaan maar het avontuur wat Alpe d'HuZes heet wordt een mentale martelgang. Voor de trainer wel te verstaan. Hoe ga ik haar in hemelsnaam in 5 maanden klaarstomen voor het "grote werk"? En dan hebben we het alleen nog maar over het onderdeel "fietsen". De overige zaken die een belangrijke rol in de voorbereiding spelen zijn op z'n zachtst ook niet "optimaal" maar gelukkig durft zij dit publiekelijk te bekennen op haar blog.
Na 2 uur op de Tacx was ik 2 liter water lichter en 5 jaar ouder, had er weer nieuwe grijze haren bij en geestelijk redelijk in de war. Amber had nergens last van.
Er was maar 1 middel om deze tijdelijke persoonlijkheidscrisis op te lossen en die zonder huishoudelijke vaardigheden van Amber gerealiseerd kon worden : PIZZA!