Buiten

"Buiten huilt de wind om het huis en de kachel staat te snorren op 4" is een liedje van Gerard Cox wat om onverklaarbare redenen ineens in mijn hoofd schiet. Als ik met dit soort titels op de proppen kom, betekent dat dan echt dat ik een ouwe lul aan het worden ben?
Volgens mij valt het wel mee want ik heb net nog mee zitten bleren met de Black Eyed Peas.
De kachel staat trouwens helemaal niet zo hoog bij mij want ik heb het niet gauw koud. Ook de kou van de afgelopen weken weerhoud me er in principe niet van om buiten te gaan fietsen alleen de toestand van de wegen was dermate slecht dat ik de afgelopen 2 weken óf op de Tacx heb gezeten óf aan het spinnen ben geweest. Als ik een jaargrafiek zou moeten maken van mijn zweetproductie zouden de eerste 2 weken van januari "off the charts" gaan! Zet mij op een spinningfiets in de Sahara en het hele voedselprobleem van Afrika is in no time opgelost!
Vandaag echter was het zomaar ineens goed genoeg om de straat weer op te gaan, om mijn liefdesverhouding met het asfalt weer nieuw leven in te blazen. Om 10.30 uur stapte ik op racefiets en hoorde ik weer het vertrouwde ruisen van het rubber over 's Hollands wegen.
Een fris windje stond er wel, maar het ongemak ervan woog niet op tegen het plezier van de frisse buitenlucht, het moeiteloos ronddraaien van de pedalen, de warme tinteling van m'n spieren, de geluiden van een Hollands winterlandschap en de geur van de aankomende lente (al moet je het reukvermogen van een hond hebben om die nu al te kunnen ruiken).
Een rondje via Bodegraven, Woerden, Montfoort, Oudewater, Haastrecht en Gouda betekende een optelsom van 82 kilometers en ik weet op dit moment eigenlijk niet eens hoe lang ik er over heb gedaan. Zal straks nog eens even op mijn computertje kijken.
Na afloop in ieder geval een heerlijk voldaan gevoel, er gaat toch niks boven het buitenfietsen!
En nu ga ik iets zeggen wat gezien de geschiedenis van dit weblog misschien raar klinkt maar wel waar is : ik miste m'n fietsmaatje! Was het altijd SOLO met hele grote hoofdletters, sinds het Alpe d'HuZes avontuur wil ik het plezier van het fietsen niet meer voor mezelf houden maar met anderen delen. Fietsen voor anderen heeft ineens een extra dimensie aan mijn geliefde hobby toegevoegd en geeft op die manier nog meer voldoening! Wie had dat kunnen denken!
Inmiddels heeft het al weer flink gesneeuwd en ben ik blij dat we morgen met het hele Team de Viergang lekker gaan spinnen.
Een dagje teambuilding, let's do it!