Die plannen kon ik dus eergister gelijk in de prullenbak gooien en ik had geluk dat ik echt alle spullen de avond ervoor al had ingepakt en klaar had staan anders had ik, mede beïnvloed door het mistige koude weer, waarschijnlijk een zondag op de bank doorgebracht.
Het alternatief was een autoritje richting Kaatsheuvel en het rijden van de MTB-route rond de Loonse- en Drunense Duinen. Zo gezegd, zo gedaan.
Het is een drukte van belang als ik de parkeerplaats van Café De Roestelberg oprij. Het sombere weer heeft de wandelaars (met en zonder hond) niet tegengehouden om massaal de wandelschoenen aan te trekken. Het is dan ook even zoeken naar een plekje maar er is gelukkig voldoende parkeerruimte.
Snel de crosser uitladen en 10 min. later rij ik het MTB parcours op. Illegaal, dat wel, want ik heb geen dagvergunning en de bijbehorende sticker a € 2,50 gekocht. Dan maar hopen dat er met deze algehele drukte van wandelaars en fietsers niet gecontroleerd wordt en ik beloof plechtig dat ik de volgende keer gelijk een jaarvergunning aanschaf!
Het parcours begint al gelijk met een paar pittige heuveltjes die pijn doen aan mijn nog niet opgewarmde spieren. Gelukkig wordt het daarna wat vlakker en kan ik een beetje in m'n ritme komen. De route slingert zich door de bossen op een mooie singletrack met een stevige ondergrond van zand dus het is lekker doorrijden. Een klein nadeel van de crosser (t.o.v. een geveerde mountainbike) is wel dat ik elke kuil en hobbel voel maar daar staat tegenover dat 'ie wel wat wendbaarder is.
Het is geen overdreven moeilijk, gevaarlijk of technisch parcours dus ik kom onderweg nogal wat vaders, moeders en kinderen tegen die het ook eens willen proberen. Uiteraard leuk maar af en toe zakt het tempo naar bijna 0 en is het gedwongen in de remmen. Even wachten op een wat breder stuk en er dan snel voorbij, het levert allemaal geen problemen op en zo moet het ook. Respect voor ieders mogelijkheden en tempo!
Het eerste rondje eindigt na 25 km weer bij De Roestelberg in een strook met diep mul zand waar ik in mijn eerste poging niet doorheen kom en van de fiets moet. In het 2e rondje nog maar een keer proberen.
Na 10 min. eet- en drinkpauze ga ik weer verder voor deel 2. Nog even een klein beetje lucht uit de voor- en achterband laten lopen en dan weer in de pedalen. Het is nog een beetje zoeken naar de juiste bandenspanning maar ik voel gelijk dat het nu vooral op de boomwortels e.d. wat comfortabeler rijdt.
Het 2e rondje is qua fietsers duidelijk wat stiller en zonder oponthoud ben ik na ruim een uur weer bij de lastige zandstrook die mij eerder nog van de fiets dwong. Nu lukt het me wel om zonder een voet aan de grond te zetten er doorheen te komen en het is dan ook een mooie afsluiting van de rit.
Het was mijn vuurdoop op deze route maar het is me erg goed bevallen. Zeer goed berijdbaar en in een prachtige omgeving. Hier gaan we zeker nog eens terugkomen maar volgende keer wel met de mountainbike want de spieren in armen, rug en nek hebben aardig op hun donder gekregen.
En voor de degenen die écht tijd over hebben kan je onderstaand de hele route bekijken:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten