30 graden

Ja daar verlang ik wel naar zo'n zomers temperatuurtje. Korte-broeken-weer! Bruine-gladgeschoren-benen-weer, want wat er nu uit m'n broekspijpen steekt daar mag wel een grasmaaiertje overheen! Ik verlang naar de zomer maar het is pas februari en al mijn bloglezers zullen wel in een diepe winterslaap zijn gesukkeld. Want het is stil geweest sinds de jaarwisseling. Stilte voor de storm? Wat bloggen betreft moet ik nog ernstig op gang komen, het fietsen is inmiddels lekker opgepakt en gaat de goeie kant op. En dat mag ook wel want ik wordt de laatste tijd zo goed verzorgd en verwend door m'n lief dat ik moet uitkijken dat de kilos er niet ongemerkt bij komen. 

Afgelopen zondag moesten er dan ook kilometers gemaakt worden en dat er een beetje wind stond was slechts een klein detail. En bovendien werd het ook wel weer eens tijd om fietsvriendinnetje Amber op de fiets te krijgen. Die had nog net onthouden dat een fiets 2 wielen heeft maar meer kon ze zich eigenlijk niet herinneren. Dus geen smoesjes (zie haar blog) en om 10 uur klaar staan! Soms moet je als trainer een beetje streng zijn.

Ik ging om half 10 van huis weg uit Leidschendam...........eh......dat moet ik denk ik nog een keer opschrijven. Ik ging dus om half 10 van huis weg uit Leidschendam......potverdikkie nou staat het er weer! Wat is er met Capelle gebeurd? Laten we zeggen dat ik tegenwoordig 2 startplaatsen heb. Het ene weekend.....het andere weekend.....het leven is toch vol leuke verrassingen. 

Maar goed, laten we het hier over fietsen hebben.

Naar Zoetermeer is het dus precies 10km, dat weet ik dan ook sinds zondag. Een mooie warming-up en dan had Amber mooi de tijd om haar Cube af te stoffen......

Ietwat slecht voorbereid kwam ik even voor 10-en aan (geen pompje bij me en de route moest ik ook nog even snel uit mijn database toveren maar daar heeft niemand iets van gemerkt) en even later, toen er nog 3 windschermen (Ruud, Leon en Aad) zich hadden aangesloten, konden we op weg. Het zou een rondje tussen de 60 en 70 km worden zei ik zelfverzekerd.

Hartje winter, een zachte dat wel, maar zeker nog lang geen 30 graden. Alhoewel........het was ongeveer de hoek die we maakten met het asfalt want probeer maar eens rechtop te fietsen met windkracht 7 uit het zuidwesten!! Het viel dan ook niet mee en af en toe zwabberden we alle kanten op. Ongeveer zoals onderstaand filmpje van een onbekend maar stoer groepje fietsers, opgenomen op zaterdag toen het nog wat erger was en de volle kliko's door de straten vlogen!

Maar gelukkig was het zondag wat beter en ondanks dat de sterke wind af en toe een gat in ons groepje blies was het toch goed te doen. Gezien de richting van de storm werd het dus een rondje Westland. Uiteraard eerst afzien en daarna de beloning in ontvangst nemen.
Vanaf Maasland richting Pijnacker kregen we die beloning in de vorm van een geweldige duw in de rug (nee Amber, het was NIET mijn hand!) en kon ik zelfs een keer 62 km/uur op de teller afklokken! Een duidelijke overschrijding van de maximum snelheid, maar goed dat er geen flitspalen op het fietspad staan! Die jongens met die 4 letters hebben me het laatste jaar al meer dan genoeg gepest. Al lijkt het me dan weer wel erg leuk om met zoiets in "Wegmisbruikers" terecht te komen! Een bon voor te hard rijden op de fiets is natuurlijk de ultieme bekeuring voor een fietsfanaat. Ik zou 'm inlijsten en aan de muur hangen!
Na zo'n 60km arriveerden we lekker uitgewaaid in de Viergang waar we onze welverdiende koffie en (voor sommigen) pannenkoek naar binnen werkten. Maar duidelijk geen pannenkoeken die op de fiets hadden gezeten! Met dit weer gaan fietsen is gewoon stoer!
Nog hartje winter en nog geen 30 graden maar wel lekker gefietst en ik vind alles best als die verrekte sneeuw in ieder geval nu maar definitief wegblijft. Een beetje wind neem ik dan op de koop toe. In Leidschendam had ik mijn eigen pannenkoekenbakster die met heel veel liefde ondertussen stond te bakken. Uiteraard kon ik haar niet te lang laten wachten en vertrok ik even later voor een toetje van 12km. Alles bij elkaar opgeteld kwam ik uiteindelijk uit op 82km en kon ik aanvallen!
Is het nou dat fietsen of de liefde die zo hongerig maakt.....ik ben er nog niet uit en blijf het onderzoeken! :-) Ik hou jullie op de hoogte en vanaf nu, en dat beloof ik, weer regelmatig.