Fietsen op een zaterdagmiddag is in de zomer al geen pretje (en dan doel ik op het drukke verkeer) maar in de laatste maand van het jaar kan je ook maar beter vroeg op stap gaan want de overige wakkere Nederlanders lijden dan namelijk aan Decemberstress!
Eerst beginnen we met de Sinterklaasstress of de surprisestress, het is me om het even.
Iedereen onderweg om zich met z'n allen tegelijk scheel te pinnen (hoezo kredietcrisis?, volgens Equens lag de top dit jaar op 332 pinacties per seconde!) ) voor kadootjes en kunstgebitversnellers (waarom die haast, de pepernoten en aanverwante artikelen lagen al in september in de winkel!).En zonder Xbox 360, Playstation of Wii hoef je als ouder tegenwoordig natuurlijk niet thuis te komen.
Als baardmans weer vertrokken is schieten we gelijk door in de Kerstbomenstress (in sommige gevallen resulterend in een hardnekkig tuincentrumsyndroom) oftewel het gevecht om de beste boom en de laatste kerstverlichting, want hoe vroeg je ook bent, je bent elk jaar toch weer te laat.
En hoe mooi de boom ook is, die je een hele middag zoeken heeft gekost en je uitslag op je handen van de dennenaalden (elk jaar vergeet je die handschoenen weer) heeft opgeleverd, vrouwlief vindt 'm toch weer te klein, te groot, te groen. En na een middagje gezellig optuigen (waarbij je elkaar verbaal aftuigt) staat 'ie dan eindelijk.Als het hele huis dan volhangt met kerstprullaria en je nergens meer fatsoenlijk kan gaan zitten zonder iets om te gooien gaan we lekker door naar de 2e Kadootjesstress. Wat geven we dit jaar aan iemand die alles al heeft? Je twijfelt elk jaar sterker om de chockeren met een ingepakte cadeaubon. Het wordt toch weer een op-het-laatste-moment-actie met een geurtje of je laat 'm dit jaar eens echt uit de broek
hangen met een dure Pashmina die je toevallig in de Glossy (waarvoor jouw "Autovisie" moest wijken!) had zien staan.Maar goed, iedereen uiteindelijk happy onder de kerstboom dus nu nog even de Vuurwerkstress en dan is het jaar weer voorbij! Even op de giro- of bankrekening kijken of er nog ruimte is, maar desnoods pinnen we ons dik in de rode cijfers, want vuurwerk zal er komen (je zoon of dochter praat anders minstens tot en met maart niet meer met je)!
Het valt allemaal niet mee, die decembermaand, en dan heb ik het nog niet eens gehad over de boterlettervergiftiging en de chocoladeletteroverdosis die op de loer liggen.
Heerlijk om dan in het zonnetje op je racefiets te zitten en om met een frisse wind door de haren al die winkelcentra ver achter je te mogen laten. Ruim 2 uur duurde het vandaag en 63km onder de wielen voorbij zien gaan.
Iedereen die denkt nu natuurlijk dat ik de decembermaand haat, want vorig jaar was ik ook al zo negatief. Niets is minder waar. Het is tenslotte niet alleen de 12e maar ook de 13e maand, wat natuurlijk altijd lekker is! Bovendien gaat voor mij weer de voorbereiding voor de komende zomer beginnen, dus dat betekent oriënteren, plannen en kijken waar de zon het hardst gaat schijnen en de benen het hardst moeten trappen!
En natuurlijk heeft al dat feestgedruis ook wel z'n positieve kanten. De gezelligheid, de sfeer, de lichtjes en die onvergelijkbare Hollandse knuffel-knusserigheid!
December? I Love it!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten