Reservebank

Vandaag een duurtraining in omstandigheden die zowaar een beetje op winter leken. Een zonnetje, een koude oostenwind en een temperatuur dicht bij het vriespunt. Kortom, weer om lekker een stuk te rijden op de racefiets!
Maar een duik in de winterkleding was dus wel nodig en de neopreen overschoenen kwamen nu eindelijk van pas. Goed aangekleed ging het dus van start, een valse start wel te verstaan want na precies 5 min. bij het weer op gang komen na een stoplicht hoorde ik een harde PLING!!! uit mijn achterwiel en met een meteen aanlopend remblokje wist ik genoeg. Nee, het was geen kerstklokje wat ik had gehoord maar, je raadt het al, een gebroken spaak!
Dat was dus gelijk omkeren en na 10 min. stond ik weer voor mijn deur en keek ik naar een verbaasde blik van mijn vader.
"Nu al weer terug?"
(het antwoord in mijn hoofd was : "Ja, niet te lange rit vandaag, 10 min. is zat met dit weer!")
"Spaak gebroken", kwam er uit mijn mond.
"En nu?"
"Even de reservespelers van de bank halen en dan gaan we gewoon opnieuw beginnen!"
M'n zomerwielen stonden gelukkig nog niet in de kelder en na een snelle wissel was ik 10 min. later weer op weg.
Na dit euvel kan ik trouwens mededelen dat de Shimano WH-R535 wielen hierbij te koop worden aangeboden, doe een leuk bod, hou er wel rekening mee dat je zo'n 6 weken op een nieuwe spaak kan wachten (zo lang deed Shimano er vorige keer over en dat zal nu niet anders zijn).
Maar goed, de rit kon dus verder en gelukkig hielden deze wielen zich wel aan de afspraak.
Een rondje door het Westland was al weer een tijdje geleden dus dat werd de route die ik ging rijden, een uurtje of 3 was de verwachting.
Op een mooie droge weg (eindelijk) ging het na een druk stukje Rotterdam-Noord richting vliegveld Zestienhoven, waarna het op de weg wat rustiger werd. Af en toe was het wel oppassen voor bevroren plassen maar met wat stuurmanskunst ging dat gelukkig allemaal goed.
Na Vlaardingen ging het door de Broekpolder, waar het altijd weer mooi fietsen is, richting Maasland en vervolgens met nog steeds de wind al dan niet schuin in de rug naar De Lier.
Na zo'n 45 km fietsen werd het een stukje pittiger en met de wind tegen voelde ik op dat moment pas dat het toch wel aardig koud was. Ik deed snel even een rondje op mijn fietscomputertje en een temperatuur van -1 kwam in beeld. Nou is een een fietscomputer primair niet gemaakt om de temperatuur tijdens het fietsen weer te geven en kan het daarom natuurlijk wat afwijken van de werkelijkheid maar het kwam in ieder geval wel overeen met de gevoelstemperatuur!
Gelukkig deed al het beschermende textiel goed z'n werk dus absoluut geen koude tenen of handen of andere lichaamsdelen. Ik kon mij dus blijven concentreren op het fietsen wat dan ook gewoon lekker ging.
Na Schipluiden ging het richting de Delftse Schie die ik overstak via de Kandelaarsbrug om vervolgens richting de Ackerdijkse Plassen te fietsen. Daarna via de Oude Bovendijk, waar ik de wind echt pal op de kop had, weer terug naar vliegveld Zestienhoven.
De laatste 15km waren identiek aan de eerste 15km met dien verstande dat ik aan de andere kant van de weg reed. Het was inmiddels kwart over 4 geworden, de zon was net in een rood jasje in de verte verdwenen dus nog even doorfietsen om niet in het schemer op te lossen (zonder licht). Maar dat was geen probleem omdat het schemer vooral veroorzaakt werd door de bril die ik nog ophad. De bril afzetten scheelde een uur en dus was ik na exact 3 uur fietsen en 85km voor het donker weer thuis.
Een lekkere rit, beetje fris maar dit is nog altijd beter dan al die nattigheid van de laatste weken.
De reservespelers speelden trouwens foutloos, dus volgende wedstrijd in de basis!