Solo en een duet

Na het NK is het even stil geweest en dat vooral omdat ik even een vervelend virusje op bezoek heb gehad die me een paar dagen van de fiets en in bed gehouden heeft. Afgelopen maandag was ik gelukkig net op tijd "hersteld" om de tijdrit van de Nootdorpse Kippen te rijden. Op uitnodiging konden we meedoen met deze gezellige club die jaarlijks een mooi parcours uitzet om je eens lekker helemaal kapot op te rijden! Ingeklemd tussen Nootdorp en Pijnacker was het dus afgelopen maandag een individueel gevecht tegen de klok en de elementen (windkracht 5!) en vandaag mochten de koppels hetzelfde rondje rijden (zie kaart).

Fiets route 706696 - powered by Bikemap 

Eerst dus in m'n uppie. Een afstand van 12,4 km en dat is normaal gesproken een klein rotstukkie, zeker voor zo'n kilometervreter als ik, maar als tijdrit lijkt er geen eind aan te komen! Geen moment van herstel, constant vrijwel voluit en met een hartslag in de rode, diep donkerrode zone is dit ineens een hele andere vorm van fietsen dan je gewend bent. Verschrikkelijk zwaar maar wel ontzettend gaaf en wielrennen in zijn puurste vorm!
Het waren wel de 19 zwaarste minuten uit mijn fietsleven denk ik en met m'n bloed op een pH waarde van ongeveer 3 was de finishlijn een echte verlossing. Toch herstel je ook wel weer vrij snel zodat je na afloop toch kan zeggen dat het klopt : pijn is fijn! :-) Uiteindelijk als 4e in mijn categorie geëindigd en daar was ik best tevreden mee gezien de voorbereiding en eigenlijk zat ik qua tijd niet eens zover achter de eerste 3. Had ik bovendien geweten wie later de rondemiss zou zijn dan had ik ongetwijfeld nog een tandje harder kunnen rijden! :-)
Vandaag werd er in 2-tallen gestart. Een koppeltijdrit zogezegd. Het was bij het inschrijven een beetje onduidelijk hoe de koppels nu eigenlijk werden samengesteld en omdat ik toch wel erg graag met mijn vaste trainingsmaatje, fietsvriendin Amber wilde starten nam ik het zekere voor het onzekere. Op miraculeuze wijze kwam uit de "loting" tevoorschijn dat wij inderdaad samen en ook als eerste mochten starten. Toeval? Ik kan alleen vertellen dat ik morgen even aan m'n baas een voorschot op m'n salaris moet vragen. :-)
Als eerste gingen we dus op weg met de afgesproken tactiek en commando's in ons hoofd. Ik voorop en Amber in het wiel geplakt. Af en toe best lastig om de juiste snelheid te kiezen want samen fietsen is 1 maar in dit tempo is het toch wel anders. Maar voor zo'n eerste keer ging het eigenlijk hartstikke goed. Met een gemiddelde van 35,9 km/uur werden de 12,4 km afgeraffeld en eindigden we op een mooie 13e plaats (dit getal achtervolgd mij al weken,haha) in een veld van 26 koppels. In 1 week 2 zware tijdritten rijden valt niet mee maar was een hele leuke ervaring en zeker voor herhaling vatbaar.
De verbruikte calorieën konden na afloop nog even worden aangevuld op de prima barbecue die op ons stond te wachten. Nee, het is goed georganiseerd daar bij die Nootdorpse Kippen, dat kan je wel aan ze overlaten en het is vooral ook heel gezellig. Een mooie afsluiting van het wegseizoen dat toch al bol stond van prachtige momenten.
Volgend weekend gezellig nog even los gaan in Limburg en daarna mag de mountainbike weer van stal. Even het stof eraf blazen, beetje poetsen en smeren en dan de blubber in. Ook leuk!
Kan het nu al zeggen : 2010 was een topjaar! En volgend jaar doen we er gewoon nog eentje achteraan. Met al die plannen die we hebben en al die leuke mensen bij elkaar moet dat zeker lukken!
Voor foto's en de andere kant van het verhaal surf je natuurlijk even naar het blog van Amber!
Irene en Art bedankt voor de aanmoedigingen, Ruud bedankt dat ik even je tweelingbroer mocht zijn en de rondemiss bedankt voor het thuisbrengen (en dat moeten al die profs nog maar eens voor elkaar zien te krijgen, haha).