Poldermodel

Nu het Franse hooggebergte voor dit jaar definitief achter mij ligt moeten de klimmersbenen weer plaatsmaken voor een paar die tegen de wind in kunnen stoepen. Er moet zogezegd weer een poldermodelletje ingeslepen worden. Na 2 dagen rust om de restanten van het belgische bier te verwerken kroop ik dus gisteravond maar weer in het zadel voor een rondje Puttershoek. M'n vaste rondje door de Hoekse Waard waar het land vol staat met producten die rijp zijn om in de potjes van HAK te worden verwerkt en waar het maïs al bijna op knappen staat. Een prima omgeving dus om die polderbenen gestalte te geven.
Ook het warme vakantieweer lijkt op z'n einde dus het was ook even zoeken naar de juiste kleding. Er scheen wel een zonnetje maar de temperatuur was niet om naar huis te schrijven. Dat kon ik de afgelopen 2 weken nog wel en dan kon ik aan het thuisfront melden dat het bloody hot was! Nu was het ronduit fris en dus gingen de armstukken in ieder geval mee.
Het valt zowiezo niet mee om weer in het dagelijkse ritme te komen. Eigenlijk zeg ik het verkeerd want je zit juist wel gelijk weer in dat ritme (ik wil het nou niet direct een sleur noemen) en je hebt de draad zonder dat je het echt wil zo weer opgepakt. Maar het valt absoluut niet mee om het te accepteren en ik heb de neiging om steeds uit de pas te lopen! Die zomerse cadans beviel me wat dat betreft veel beter. Ontbijtje in de zon, bakkie koffie in de zon, lekker stukkie fietsen in de zon, aan het zwembad in de zon, avondeten in de zon, met de krekeltjes op de achtergrond kijken naar de ondergaande zon en daarna slapen en wachten op weer een dag met zon. Dat is een ritme wat ik veel langer volhou! :-)
Maar dat vakantiegevoel is moeilijk vast te houden en lijkt alweer zover weg als je staat te kiezen tussen een lange of korte broek aantrekken. Het werd toch maar de korte versie want dat bruin wil je ook niet 1, 2, 3 kwijtraken.
Ik had eerst hele andere plannen maar het werd toch maar een rustige duurtraining. Gewoon lekker 2 uurtjes fietsen langs al die bekende plekjes die ik dit jaar al regelmatig gezien had maar toch gek genoeg niet gaan vervelen. Komt ook omdat het gewoon een mooie route is. Afwisselend qua omgeving en, door de Van Brienenoordbrug en de Heinenoordtunnel, zelfs in hoogte dus wat wil je nog meer als je in die drukke Randstad woont?! Gewoon een mooi rondje en eentje die zeker geen sleur wordt.
Kijk, dat er niet zoveel nieuws te melden is over m'n vaste trainingsrondje staat daar natuurlijk buiten. Er gebeurden geen rare of onverwachte dingen onderweg en het enige vermeldenswaardige feit is misschien dat m'n Polar volledig van slag was. Althans het hartslaggedeelte. Constant waarden van boven de 200 alsof ik iemand op m'n bagagedrager had zitten waarvan de slagen ook meegeteld werden! Heb er wel eens vaker last van, heel irritant en onduidelijk waar het aan ligt.
Na 61km en net even iets meer dan 2 uur was ik weer terug. Lekker gereden al waren de benen nog niet echt helemaal top maar die zullen ook nog wel even aan het Hollandse klimaat moeten wennen. Ook nog in de zomerstand en aan dat poldermodel moet dus nog even gewerkt worden.
Daarna een schandalig groot bord pasta naar binnen gewerkt want ik heb sinds de CC honger als een paard en moet mij ontzettend bedwingen om niet ongeremd te gaan vreten. Het lukte gisteren maar gedeeltelijk en bracht de avond door met m'n 2 vrienden die ik al een tijdje niet had gezien. Ben en Jerry. Gezellig.