De tweede (zon)dag

Na het opstaan en de eerste traditionele slaapdronken passen richting toilet waren de eerste rationele acties van de dag het aanzetten van de computer en het raadplegen van de buienradar.
B-U-I-E-N-R-A-D-A-R.
Niet echt een moeilijk woord om in te typen, maar met hersencellen nog maar werkend op halve kracht blijkbaar een hele opgave. De 3e poging was raak en de kaart van Nederland verscheen in beeld waarop te zien was dat er een heftig regengebied aan de oostkant het land aan het verlaten was. Vanuit westelijke richting kwamen er geen onheilspellende berichten dus er blonk een duurritje aan de horizon.
Ik had natuurlijk ook gewoon de luxaflex omhoog kunnen halen om te zien dat het buiten aardig weer was. Maar zoals ik al zei, hersens op halve kracht en gedachten nog niet in de juiste volgorde. Een bakkie koffie, dat was duidelijk hard nodig. Senseo. Nu ik het woord type dringt de achterliggende betekenis ineens tot mij door.
De fietsplannen werden al met al van de ochtend over de drempel van de middag getild en om 13.05 uur zat ik in of liever op het zadel.
Vergezeld van een twijfelend bleek zonnetje en met de wind lang niet zo sterk als voorspeld ging het in zuidwestelijke richting. Eerst tegen de wind in tot aan Klaaswaal en daarna met de wind in de rug weer richting Capelle lekker terugpeddelen. Om er een ontspannen duurritje van te maken was het dus de kunst om het eerste deel niet te hard te willen gaan, iets waar ik sowieso in de winter vaak wat moeite mee heb. Zelfbeheersing, daar gaat het om en gelukkig werd vandaag de helpende hand toegestoken door mijn digitale vriend, de fietscomputer. Na nog geen 2 minuten begaf de batterij het en verdwenen de gegevens van het schermpje. Na 1 km fietsen was ik geheel aangewezen op het eigen fietsgevoel en geen slaaf meer van de 3 die ik altijd zo graag in beeld zie. Ik moet toegeven, het was eigenlijk best lekker fietsen en misschien laat ik het wel even zo! Gewoon lekker fietsen en luisteren naar wat je ademhaling zegt.
Bij Klaaswaal lag dus het keerpunt en draaide ik voor de wind en zelfs het zonnetje prikte nog aardig door de wolken heen. De benen draaiden (in een nieuwe wintercollant van Bicycle Line, die echt perfect zit) lekker rond en na de bekende tunnel en brug was ik om half 4 weer terug in Capelle. Hoe lang ik er over had gedaan was snel bekend na een blik op de klok. Het duurde wat langer voor ik wist welke afstand ik had gereden. Na het douchen en omkleden werd de route snel op bikely.com uitgezet en kon ik de resultaten in mijn trainingslogboek verwerken.
69 km in 2 uur en 24 minuten werden aan het totaal toegevoegd want het niet functioneren van een computertje betekent natuurlijk niet dat we niet doortellen!
Ik was tevreden na een mooi weekend met 2 toch wel zonnige dagen en weer helemaal terug in het ritme.