Met oktober binnen handbereik worden de dagen korter en korter en dat betekent dus haasten, haasten, zo snel mogelijk uit het werk naar huis. Zal je net zien dat je een telefoontje krijgt als je al half met je jas aan staat!
10 minuten verloren maar bij hoge uitzondering ben ik met de auto naar het werk dus ik ben al met al nog redelijk snel thuis en zit om 17.45 uur precies op de fiets.
Benieuwd of ik nog 2 uurtjes kan fietsen voordat het donker is, het wordt een race met het licht.
We gaan van start, de zon en ik, om te kijken wie wint en de horizon is onze finishlijn.
Ideaal fietsweer eigenlijk, zonnetje, weinig wind, nu nog hopen op goede benen.
Ik heb de exacte afstanden van mijn vaste trainingsrondjes niet paraat en besluit, om bij voorbaat niet al kansloos te zijn door het kiezen van een te lange ronde, precies 31,5 km te rijden, daarna om te keren en exact dezelfde route terug te fietsen.
Het gaat eerst richting Zevenhuizen, langs de Rotte, Waddinxveen en vervolgens richting Hazerswoude. Af en toe kijk ik opzij en zie dat mijn tegenstander mij geruisloos volgt en geen centimeter ruimte toegeeft. Voorbij Hazerswoude-Dorp keer ik om en krijg ik de wind in de rug, het tempo gaat omhoog.
Met nu de zon aan mijn rechterkant bemerk ik dat hij al aardig richting zijn doel aan het zakken is en ik gooi het tempo nog iets verder omhoog. De race is nu echt begonnen!
Net na Waddinxveen, weer richting Zevenhuizen en met nog zo'n 17km te gaan, valt mij op dat de zon een wat rossige kleur aan het krijgen is. Van inspanning, net als ik?
Nog zo'n 5 km verder, ik ben net door de winkelstraat van Zevenhuizen heen en heb even het zicht op mijn tegenstander verloren, gaat mijn blik zoekend naar rechts en zie dat hij onverwacht al aan zijn eindsprint is begonnen.
Deze strijd ga ik verliezen en even later zie ik hem dan ook met een rood hoofd achter de horizon verdwijnen. Ik heb nog zeker 20 minuten te gaan, geef nog wat gas bij en stop mijn bril in mijn achterzak. Het is nog licht maar gaat het lukken voor het donker?
Om 19.44 uur fiets ik het Stadsplein in Capelle op, het wordt al schemerig maar ik ga het net redden. Dit was zogezegd op het randje.
Een 2e plek, maar toch lekker gereden, 63 km in precies 2 uur.
Ik heb er honger van gekregen en bedenk me dat het eigenlijk een oneerlijke strijd was tegen een tegenstander met oneindig veel brandstof.
donderdag 25 september 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten