Zoals ik al zei, het weer kan snel omslaan. Dinsdag kwam het bakken naar beneden, woensdag een mooie avond, vandaag waai ik in de eerste kilometers zo ongeveer uit m'n shirtje. Na 5 minuten fietsen zit ik al in D2 te harken en lijkt het wel of ik gedronken heb, ik slinger naar alle kanten op het fietspad. Gelukkig is het niet druk op het fietspad, niet zo gek met dit weer.
Met in het achterhoofd dat ik dit ook allemaal mee ga krijgen gaat het over de VBB en daarna gaat het eindelijk een beetje draaien. Ook voor de benen kwam de wind rauw op het dak, nu ze warm zijn gedraaid kan het ze weinig schelen.
Sinds een paar dagen heb ik de module in huis om de gegevens van mijn fietscomputer op de PC te verwerken en hier zijn de eerste resultaten:
Bovenste grafiek is het profiel van de rit, het lijken wel 2 molshopen en 2 kuilen in de weg maar daarmee doe ik de Van BrienenoordBrug en de Heinenoordtunnel te weinig eer aan.
Het is duidelijk te zien dat de hartslag (grafiek 2) in het begin duidelijk in gevecht met de wind was met een uitschieter naar 209. Foutje in de registratie lijkt me, want ik kan me niet voorstellen dat ik ineens het hart van een jonge God in m'n slaap heb gekregen. De 3e grafiek (snelheid) en de 4e grafiek (vermogen) lopen een beetje parallel met het profiel van de rit.
Een ronde van 61 km die in 1 uur en 58 min. werd voltooid waarbij ik op het laatste stuk voor de wind met 2 vingers in de neus, 1 been in het pedaal, omgekeerd op het zadel en geblinddoekt, kortgezegd met gemak de 38 km/uur haalde. De snelste cooling-down ooit.
Al met al een nuttige training die ik nog net voor het donker kon afronden.
Ik heb er al veel over geschreven en ik heb 'm al in een veelvoud gereden, hier is 'ie dan in beeld, mijn favoriete trainingsronde "Rondje Puttershoek" :
Geen opmerkingen:
Een reactie posten