5.30 uur
Nog voordat de wekker afgaat wordt ik wakker van een flinke onweersklap. Slaapdronken loop ik naar mijn computer. Ik werp een snelle blik op buienradar.nl en zie dat mijn fietsplannen gedwarsboomd worden door de resultaten van een mislukte zomer. Felle onweersbuien trekken over Zuid-Holland en Noord-Brabant richting het oosten, precies naar het gebied waar ik van plan was om een mooie toertocht te gaan rijden. Ik zet de computer uit en strompel nog steeds slaapdronken terug naar het warme dekbed. Als ik mijn hoofd op mijn kussen neerleg ben ik alweer vertrokken.
8.30 uur
De zaterdag begint voor de 2e keer als harde muziek mijn dromen voortijdig afbreekt. Het onweer en de regen zijn voorbij en de zon probeert al door de wolken heen te prikken. Tijdens een flink fietsontbijt besluit ik om een grote ronde te gaan maken, eigenlijk een combinatie van 2 rondjes die ik wel vaker rij. De route om het Brielse Meer en het rondje Strijen.
Gecombineerd ziet dat er dus zo uit:
Om 9.50 uur spring ik op de fiets en rij met een flinke zuidwestenwind van huis weg. Eerst wind tegen richting Brielse Meer dan heb ik ‘m het laatste stuk mee of in ieder geval schuin mee, normaal gesproken dan.
Langs het Hartelkanaal klopt het verhaal nog helemaal, op het open terrein tussen de 2 waterwegen staat er een harde wind (schuin)tegen en zelfs de vele schapen die hier normaal rondlopen hebben schijnbaar ergens een beschut plekje opgezocht. Ik tel er nu slechts 4 die dan uitgerekend weer precies op het fietspad zijn gaan liggen, maar gelukkig kan ik zonder moeite tussen de schapenwol door. Na het Brielse Meer blaast de wind in de rug en gaat het vlot richting Brielle waar ik de verkeerde straat door het dorp kies en midden in een drukke winkelstraat beland. Scheve gezichten.
Nog steeds voor de wind gaat het langs de Bernisse richting Abbenbroek en Zuidland. Aan het eind sla ik linksaf en fiets langs het Spui tot aan de veerpont naar Nieuw-Beijerland. Richting Piershil en Klaaswaal en vooral als ik langs de mooie Binnenmaas fiets merk ik toch dat de wind wat aan het draaien is.
Na Strijen gaat het door de Kiltunnel richting de Kop van het Land waar je de pont naar de Biesbosch kunt nemen. Dat is voor een volgende keer, ik heb er inmiddels al zo’n 150km opzitten en de vermoeidheid begint een beetje in de benen te sluipen. Ik moet nog ongeveer 40km bereken ik snel en met het vooruitzicht van een flink stuk wind tegen wordt dat nog een aardige opgave.
Via Papendrecht en Oud-Alblas sta ik even later bij het stoplicht voor de brug over de Noord en valt mijn oog op een renner die aan de overkant ook staat te wachten voordat hij de brug over mag.
Het is echter niet de renner die mij interesseert maar meer de fiets waarop hij zich, met één hand aan een lantarenpaal, in balans houdt. Een prachtige Wilier Izoard blinkt mij tegemoet, ik steek snel over en even later sta ik tot op 1 meter van mijn droomfiets.
Ik wil ‘m aanraken maar moet mij beheersen, de eigenaar zal het waarschijnlijk niet op prijs stellen. Had ik 10 minuten daarvoor nog een droge mond, nu loopt het kwijl bijna uit de mondhoeken terwijl het licht eindelijk op groen springt.
De Izoard komt in beweging en snijdt geruisloos door de wind voor mij uit. Ik blijf er zeker 2 minuten achter rijden, te langzaam, ga er toch maar voorbij en laat hem met enige weemoed achter. Had ik maar ogen in mijn achterhoofd.
Even was ik mijn vermoeidheid vergeten maar na zo’n 5 minuten komt ‘ie toch weer om de hoek kijken. Ik denk er maar niet teveel aan en ga stug door, de wind trotserend.
Na de Van Brienenoordbrug is het nog zo’n 7km en draai ik weer wat meer voor de wind. Lekker nog even lostrappen tot aan Capelle waar ik na 189km en 6 uur en 5 minuten in de remmen knijp. Wel wat langer dan ik van plan was, maar wel weer met veel plezier deze mooie ronde gereden.
Ik ben in gedachten als mijn leeggetrapte benen zich over de drempel heen tillen. Wat kostte die Wilier Izoard ook alweer…?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten