Hoe sterk is de eenzame fietser

.....die kromgebogen over zijn stuur tegen de wind zichzelf een weg baant?
Een vraag in de eerste zin van het bekende lied van Boudewijn de Groot. En om deze vraag maar gelijk even te beantwoorden : nou, nog niet zo heel sterk.
Met de nog wat vermoeide beentjes van gisteren was het vandaag hard werken tegen de straffe wind in. En omdat ik me voorgenomen had hetzelfde rondje als gisteren te fietsen betekende dat dus het eerste half uur pal tegen de wind in. Die had vandaag besloten om hard uit het zuiden te blazen en leverde een hartslag op die zich ver buiten de paden van de D1-zone begaf.
Het was ook wat frisser dan gisteren en dat veroorzaakte dan ook gelijk weer een paniekreactie bij de gemeentelijke instellingen. Er was weer flink gestrooid, iets waar mijn schoongepoetste en glimmende makker helemaaaaaaal niet van houdt!
Een naar mijn mening ook totaal overbodige actie, met de zon en harde wind en een temperatuur van een paar graden boven nul zijn de wegen in no time schoon en droog. De wegen waar niet gestrooid was lagen er dan ook stukken beter dan het met zout bewerkte asfalt wat veel langer nat, glad en vuil blijft. Tot zover mijn ongezouten mening over dit onderwerp die geen enkele ambtenaar zal weerhouden om nutteloos werk te doen.
Het moeilijke eerste deel werd natuurlijk gecompenseerd door een door de wind gestuwd evenredig makkelijk laatste half uur waardoor ik de 69 km in vrijwel dezelfde tijd voltooide als op de zaterdag.
Al met al een goed fietsweekend dat voor heel veel herhalingen vatbaar is.

Pekelvrees

Zaterdag 24 januari. Het nieuwe jaar is begonnen, althans, voor mijn racefiets die zijn eerste kilometers op het asfalt maakt. De zon schijnt tussen de plukken bewolking door en er staat een matig briesje uit het westen. En wat nog belangrijker is: ik heb goede zin!
Om 10.15 uur stap ik op en ga richting de Van Brienenoordbrug die aanvoelt als een serieus klimmetje nu de hoge Franse Alpen al lang weer uit m'n benen verdwenen zijn.
Spieren met geheugenverlies.
De wegen zijn nog nat en mijn gedachten springen zo'n 2 uur vooruit naar het moment dat op het balkon het schuim mij om de oren waait. Het idee van een flinke schoonmaakbeurt van de fiets laat mij geen vreugdesprongetje maken, maar het staat me ook niet tegen en weerhoudt mij zeker niet om terug in het heden te genieten van de frisse lucht en het ruisen van de ketting.
Het gaat best lekker en langzaam komt het goede gevoel weer boven en besef ik weer hoe heerlijk het toch is om op de fiets te zitten.
Na Barendrecht, Rijsoord en Heerjansdam ga ik rechtsaf bij de Oude Maas richting de Heinenoordtunnel. Ik fiets het bord met "6,7%" voorbij en duik de tunnel in waar ik straks weer mijn krachttrainingen zal afwerken "op de grote plaat". Nu zit ik nog te prutsen op 42 x 17 maar voor een D1-training in januari is dat prima. Het valt me helemaal niet tegen en rij dan ook vrij soepel de tunnel weer uit het licht in.
Linksaf richting Puttershoek langs een populair stukje groen, vooral bij de hondenliefhebbers. Ook nu zijn er aardig wat wandelaars en het belletje komt goed van pas en voorkomt vervelende situaties (een aanrader dus!). Bij Puttershoek, eigenlijk net ervóór, sla ik bij de fabriek van de Suiker Unie rechtsaf richting Blaaksedijk en Heinenoord. Ik ben nu ongeveer op de helft en het gaat nog steeds lekker, de benen voelen goed aan en hebben het ook naar hun zin.
Bij Heinenoord ga ik het Zalmpad op, het fietspad wat tot aan het mooie haventje van Oud-Beijerland loopt. Ik keer echter bij het bedrijventerrein "De Bosschen" en fiets via Goidschalxoord weer richting Heinenoord.
Daarna is het een herhaling van zetten en rij ik na de 2e keer Heinenoordtunnel dezelfde weg terug naar Capelle. Een herhaling van zetten die volgens de schaakregels een remise oplevert maar ik voel me na 69 mooie kilometers en na 2 uur en 24 minuten duidelijk de winnaar. Overwinnaar van de startproblemen en weer terug op de goede weg. Laten we het erop houden dat ik wat last had van "pekelvrees".

Valse start

Het is vandaag 18 januari 2009. Het nieuwe jaar is al ruim 2 en een halve week aan de gang en de kilometerteller staat op het schamele aantal van 35.
Er zijn wat problemen met de startmotor, maar ach, wie heeft er met het afgelopen bitterkoude weer geen problemen gehad met de startmotor? Alleen voor dit soort problemen kan je de ANWB niet bellen maar ben je volledig op jezelf aangewezen.
Maar goed, dit weekend is Lance weer begonnen down under dus moet voor mij de knop ook maar weer om en om het een en ander in gang te zetten heb ik mij eerst maar eens ingeschreven voor wat mooie uitdagingen:

* 03-05-2009 Shimano Fiets Challenge 150 km (Vaals)
* 21-05-2009 Steven Rooks Classic 160 km (Maastricht)
* 21-06-2009 La Fausto Coppi 200 km (Cuneo, Italië)
* 04-07-2009 La Marmotte 174 km (Bourg d'Oisans, Frankrijk)

En daar de blogberichten rechtevenredig gekoppeld zijn met het aantal trainingen hoeft je geen hogere wiskunde te hebben gestudeerd om te begrijpen dat die dan ook weer wat regelmatiger zullen verschijnen.
Gelukkig las ik vandaag dat ook Alberto Contador achter ligt op schema. Je ziet het, het kan de besten overkomen.